Veil

Energina'yla beraber Energiya da yapısal formunu kaybederek enerjiye dönüşmüş ve birbirlerinin üstüne hücum etmişlerdi. Bu şahit olanlar için büyük bir şölen olmuş olmalıydı. Uladzislau bir kablo veya şebekenin içine dahil olduğunda gördükleri büyüleyici olsa da -onun için- sıradanlaşmış bir sahneydi. Fakat Energina ile olan bu mücadelesinde onun içini görmekle kalmıyor bu enerji öbeğinin içinde kendinden kopan parçaları da görür olmuştu. Bunu nasıl tarif edeceğini bilemiyordu ama bir betim kılması gerekirse buna "Nebula'da kulaç atmak gibi" diyebilirdi.

Bu çarpışma Energina'nın çığlıklarıyla son bulmuştu. Energiya'nın gücüne dayanamayarak gardı düşmüş ve Energiya'nın akımının hedefi olmuştu. Akımın onun orjinal formuna ulaşmasıyla beraber kadının vücudu yıldırıma çarpılmışa dönmüştü. Energiya, rakibinin savunmasız kaldığını anlayınca akım vermeyi kesti ve önünde diz üstü çöken kadına doğru baktı. Maskeli, kırmızı elbiseli ve klasik Slav özellikleri taşıyan bir kadın çıkmıştı karşısına. Onu tanıyıp, tanımadığını düşündüyse de aklına bir şey gelmedi. "Yankı" diyerek kast ettiği neydi? Merak ediyordu. Uladzislau bu sözleri altta kalmamak için söylemişti fakat o, ne dediğini biliyor olmalıydı. Bu yüzden de kendisini bulan oydu.

Polisler bir anda etraflarını sarınca ister istemez gülümsedi ve ellerini havaya kaldırdı. "Demek Krimson..." dedi sessizce. Yine de kendi bulduğu ismin ona daha uygun olduğunu düşünüyordu. İki polis eline yapışırken de herhangi bir zorluk çıkarma niyeti yoktu. Onun belki niyeti yoktu ama bir başka Varabey'in var gibi duruyordu. Kseniya o otoriter adımlarını herkese duyura duyura atmaya başlamıştı bile. Kseniya olaya şahit oldu mu bilemiyordu, fakat kendisinin olayla ilgisiz olduğu kısmına ikna etmesi sanki biraz zorlayıcı bir uğraş olacaktı diye düşünüyordu.

Öncelikle Kseniya'ya doğru seslenecekti: "Binanın girişine bir çanta bıraktım hanımım. İçeriği hakkında bir bilgim yok fakat muhafaza etmenizi isteyeceğim. Açıklayacak zaman yok." ardından kolunu tutan polislere doğru başını yaklaştırarak "Buyurun gidelim." diyecek ve her nereye götürüyorlarsa oraya doğru ilerleyecekti. Krimson'un olayının ne olduğunu öğrenmek için karakolda olmanın eldeki seçenekler arasında en makul olanı olduğuna karar vermişti.

Uladzislau'ın çantadan bahsetmesiyle Kseniya'nın duraklaması ve donuk bir ifadeye bürünmesi onu şüpheye düşürmüştü. Bir pot kırıp kırmadığını düşünüyordu. Sahi, çanta da neyin nesiydi. Tüm bu olanlar garip bir sırayla ilerliyor gibi hissediyordu. Yolun ortasında niye böyle bir çanta vardı. Uzaktan üç kişi niye onu gözlüyordu? Krimson, niye kendisine saldırmıştı? Yankı derken kast ettiği neydi? Hiçbir şey bilmiyordu. Ve bu polisler ne diye onu gözaltına almışlardı? Az önce en azından birkaç kişinin hayatını kurtaran o değil miydi?

Gözleri dalgınlıktan kurtulduğunda kendini yolda ilerlerken buldu. Önüne baktı. Polis şöför mahalinde yakasındaki telsize bir şeyler mırıldanıyordu. Metal bir kafeste köpek gibi taşınıyordu. Garip de bir koku vardı. Ne zamandan beri maruz kalıyordu bilmiyordu ancak muhtemelen ilk kokladığında midesi bulanmıştı. Kimse onunla konuşmuyordu. Arkasına yaslandı. Eski bir şarkıyı mırıldanmaya başladı. Başlarını hatırlamıyordu, o yüzden hımhımhım diye mırıldanarak es geçmişti ancak nakarat aklındaydı.
"Когда мне больно было и плохо
Ты не спасал меня, герой
Твоё оружие — слово
Ты не полезешь в бой
"

Nihayetinde karakol olduğunu varsaydıkları yere gelmişlerdi. Uladzislau biraz garip hissediyordu. Bir isim koyacak olsa haline sarhoşluk derdi. Bu, Krimson ile formları birbirine karışacak kadar büyük bir çatışmaya girmesiyle mi alakalıydı yoksa antiseptiğin kokusu onda biraz kafa mı yapmıştı bilemiyordu. "Bol'na bila i ploha, Bol'na bila i ploha" diye söylenmeye devam ediyordu. Bu bir reklam cingılını veya bir yerde duyduğu şeyi ister istemez tekrar etme isteği gibiydi.

Karakolun koridorlarında kolunda iki memurla beraber yürümeye devam etmişti. Zar zor yanan ışıklar, rutubetli duvarlar ve paslı kapılar. Uladzislau hiç böyle bir yere gelmemişti. Doğrusu hiç koluna iki kişi girip onu bir yere de götürmemişti. Kapıyı üstlerine kapattıklarında tamamen bir kutunun içindelerdi. Uladzislau, iki polis ve kameradan izleyen her kimse. Hepsi bu kadardı.

Memur önüne fotoğrafları ittirdiğinde gözlerini iyice açmaya çalıştı ve fotoğraflara öyle baktı. Krimson'un yaptığı şeylerdi. Ayrı ayrı marifetleri. Gücünün kendisiyle bu denli aynı olması onu gerçekten de meraklandırmıştı. Yeniden memurlara döndü. Krimson'un burada görünmesinin dikkat çekici bir tesadüf olmasından bahsediyordu. Bu Uladzislau için pek de tesadüfi bir şey gibi gelmemişti. Grodno'daki trafo ile Mogilev'deki metro vagonu ve her nerdeyse yaktığı okul ne kadar alakalıysa Varabei Kulesi'nin önü de o kadar alakalı olmalıydı.

Memurun diğer soruları ise Uladzislau'ın yüzüne su gibi çarpmıştı. "Benim gücüm ne mi?" diye söylendi. "Kim olduğumu biliyor musunuz gerçekten?" Bir yanlış anlaşılma olmadan araya girdi: "İsmim ve soy ismimden bahsetmiyorum..." Bir parmağını hafifçe kaldırarak ucunda bir elektriksel parlama yaratarak devam edecekti. "Ben — Energiya. Adım üstümde." Sandalyesine yaslanarak devam etti: "Krimson üç yıldır etrafı yakıp yıkıyormuş demek. Peki sizce niye ve nasıl bugün onu haklamayı başardınız beyler?" Kendisini tehdit eden memura doğru baktı. "Çanta — Bilmiyorum. İçine de var; bilmiyorum. Kim koydu; bilmiyorum. Maskeli lavuklar kimdi; bilmiyorum. Krimson bana neden 'Yankım' dedi? Ben de merak ediyorum." dedi ve beklemeye başladı.

Uladzislau kendisine "Yamata" isimli örgüt hakkında bilgi vermeye başlayan memuru dikkatle dinledi. Memurun uzattığı resme baktı ve aynı anda da ismini öğrendi. Belaruslu olmasa da yine bir Slav ismine sahip olan Arkadij Volkov, Gri Grifin.

Kseniya'nın dosyaları arasında -en azından bir şirket ismi olarak- hatırladığı bir isimdi bu. Bu Uladzislau için karmaşıklaşan bir durumdu. Varabeyler bu şirket ile bir ticari ilişkiye sahip olabilirdi elbette. Hele daha bu sabah dosyalar arasında adına rastlıyorsa meşru ve legal bir ilişki de olmalıydı. Zira Arkadiy'in adını bugün öğrendiklerini düşünmüyordu ve eğer bu Arkadiy, Kseniya'nın dosyasındaki Volkov ile aynı veya ilintili bir kişiyse bu biraz baş ağrıtabilirdi elbette fakat üstesinden gelinmeyecek bir şeymiş gibi hissettirmemişti. Kendisini tehdit eden memura baktı ve gülümsedi.

Diğer memur da şirketin aranacağından bahsederken iki elini masanın üstüne koydu ve biraz bekledikten sonra "Kelepçeleri unuttunuz mu yoksa beyler?" dedi. Bu sırada odanın köşesinde "parlayan" kabloyu fark etmişti. Doğal bir durum olmadığı açıktı bunu muhtemelen memurlar da görse fark ederdi fakat anlamlandırabilir miydi emin değildi. Eğer Krimson dediği gibi kendisinin yankısıysa bu onun işi olmalıydı. Ya bir sinyal yolluyordu ya da direkt kendisi şebekeye karışarak şu an kendilerini dinliyordu. Ancak Krimson'un kelepçelendiğini düşündüğünde bunun o olması mantıksız gelmişti. Başka «yankı»'lar söz konusu olup olmadığını merak etti fakat şu anlık en azından polisler onu buradan bırakmadan bir aksiyona geçmeyecekti. Bir kumar oynuyordu elbette. Belarus demokratik hakların örnek bir nişanesi değildi elbette fakat bir Varabey'i ve kendilerine bir başka Gelişmiş suçluyu yakalayan bir Gelişmiş'i kendilerine düşman etmelerini beklemiyordu.

Genç Varabey bir şey demeksizin polisleri dinlemeye devam etti. Gösterilen fotoğraflara göz ucuyla baktı ve üstünde de çok durmadı. Polislerin bu iyi polis, kötü polis tiyatrosuna yalnızca katlanmakla yetindi. Onun dikkatini çeken önündeki ikilinin de ışık saçan kablonun farkında olmalarıydı. Bu işi biraz muğlaklaştırıyordu.

Polislerle makul bir iletişim kuramayacağına inanmaya başlamıştı. Zira söylenenler hakkında gerçekten hiçbir şey bilmiyordu fakat yine de üstelemeye devam ediyorlardı. Bu durum sanki gerçekten bir şeyler öğrenmek yerine bir zaman kazanmak ve oyalamak gibi görünüyordu. Sinyal yollayan kablo kendisi için değildi. Polislere yönelik bir sinyal olmalıydı. Zira polis elini cebine atmış ve bir garip metal cihazı eline almıştı. Her ne ise çalıştırmış ve masanın altına yerleştirmişti. Yaydığı frekans veya her ne ise Uladzislau'ı boğmaya başlamıştı. Bu kulakları ne kadar kapatırsan kapat göğsünde hissettiğin bir bass sesi gibiydi. Güm, güm, güm.

Uladzislau makul olmaya çalışan bir adamdı. Belarus hükumetine karşı çıkmanın bir manasını -en azından bu ana kadar- göremiyordu. Zira o gerçekten masumdu ve Krimson'u yakalamaktan başka bir işe girişmemişti. Ancak şu an bir bilinmezliğin içindeydi. Polislere çalıştırdıkları cihazın ne olduğunu sormayı bırak, cihazın varlığından dahi bahsetmek ortamı daha da gerebilirdi. Buna karşın "tamamen mantıksız" olarak nitelendirdiği bu ikiliyi de sağduyuya ikna edebileceğine inanmıyordu.

Cihaz kendisini tamamen ekarte etmek üzerine kurulu bir çeşit EMP tarzı bir cihazsa kendisinin ne beklediğinden emin değildi. Ölüm veya daha da kötüsü bir kobay. Lukaşenkalar için «yapılacaklar listesi»'nde "Çöpü Çıkar"dan sonra üstü çizilecek bir madde olması işten bile değildi. Öyleyse ne yapmalıydı? Mantık yolu kapanmıştı elbette.

Energiya ilk iş olarak yakınındaki polislerden ani bir hareketle sıyrılmaya çalışacak ve "sinyal" yollayan kabloya ulaşmaya çalışacaktı. Bu uğurda diğer polisleri makbul bir voltajla çarpmaktan ve gerekirse onları etkisiz hale getirmekten geri durmayacaktı. Kabloya ulaşabilirse elektrik formuna geçerek kablonun diğer ucunda ne varsa oraya ulaşmaya çalışacaktı. Kendisine böylesine düşmanca yaklaşan kişi kimdi, öğrenmek istiyordu.

Polislerden yakın olanının bileğine yapışıp çarpmıştı. Adamı öldürme niyetinde değildi elbette ama en azından bir süreliğine hareket edememesi herkes için en sağlıklı olanıydı. Diğer polisi de bayıltıp bayıltmamak ise bir tercih gibiydi. Elinde tuttuğu kablo kendisine net olarak bir konum belirtiyordu. Artık seçim hakkı kalmamıştı. Bir polis de bayıltsa tüm karakolu da etkisiz hale getirse de Energiya artık bir suçluydu. Bu yüzden daha fazla mücadele etmenin bir manası olmadığına karar verdi.

Elektriksel forma dönüşerek kablonun içine girecek ve sonra da şebekeye dahil olarak Yunost İş Merkezi'nin 12. katına durmaksızın ilerleyecekti. Ne yapacağına oraya gittikten sonra karar verecekti.