Etiyle kemiğiyle nefret ettiği şehre, Cali'ye dönüşünün üzerinden sadece birkaç gün geçmişti. Uçaktan indiği gün hariç kayda değer hiçbir şey yapmamıştı. O gün de zaten bir otele yerleşmek dışında bir şey yapmamıştı. Yurtdışı gezileri ona pahalıya patlamış olmasına rağmen gittiği her yerde kendisini öldürebileceğini düşündüğü kişilerin peşine düştüğünden ötürü para konusundan herhangi bir problemi bulunmuyordu. Parayı pek önemsediği söylenemezdi fakat en azından nefret ettiği bu hayatı biraz daha katlanılabilir hale getiriyordu. Parası sayesinde bu lüks otelin kral dairesinde kalabiliyor, lüks yiyecekler tadabiliyor ve kaliteli hizmet alabiliyordu. Yine de bütün bunlar ona herhangi bir haz vermiyordu, daha önceden de dediğim gibi sadece berbat hayatını daha da katlanılabilir kılıyordu.
Güney Afrika'ya yaptığı gezinin son olabileceğini düşünmüş ve büyük bir hevesle oraya gitmişti fakat sonunda hayal kırıklığıyla ayrılmak zorunda kalmıştı. Elbette orada da bir kez daha hayatını kaybetmişti fakat vücudu tamamen küle dönmesine rağmen eski haline dönmesi sadece bir haftasını almıştı. Camdan dışarıya bakarken gözlerinin önüne gelen bu anıların karşısında genç kız kendi kendine "Belki de bir dahakine buharlaşmayı denemeliyim" diye mırıldandı. Bütün bunları söylerken suratında her zamanki gibi duygusuz bir bakış vardı ve otelinin camından Cali'ye bakıyordu.
Daha önce genç kızın bu şehirden nefret ettiğini söylemiştik, peki neden tekrardan buraya dönmeye karar verdi? Aslında oldukça basit bir sebebi var fakat önce genç kızın genel durumu hakkında birkaç bilgi paylaşmak gerekiyor. Esméralda, bir diğer adıyla Hydra, her ne kadar birilerini öldürerek hayatını geçindirse de bir suçlu olarak aranmıyor. Elbette Kolombiyadaki günlerinde çeşitli ufak çaplı hırsızlıklara bulaşmış olsa da hayatının geri kalanını insan öldürerek geçirdi. Öldürdüğü kişilerin tamamı suçlulardan oluşuyordu. Genellikle bir çete kendisini öldürebilecek birisi olduğunu belirterek onunla iletişime geçiyor ve rakip çete hakkında bir şeyler yapmasını istiyordu. Karşılığında öncelikle öldürülüyor, sonrasında yaşadığı takdirde parasını alıyordu. Elbette parasını ödemeyi reddeden bazı çetelerle de karşılaştı fakat bugün onlardan hiçbiri faaliyetlerine devam etmiyor. Aslında bütün bunlar kendi fikri değildi, Cali'de çalışırken kartel vasıtasıyla Diaz adındaki bir adamla tanıştı. Normal şartlar altında Diaz'ı öldürmesi gerekiyordu, zira kendisine verilen iş buydu fakat Diaz daha güzel bir teklifle karşısına çıktı. Diaz, onun için bu tarz işler bulacak ve kendisini öldürebilecek kişileri araştıracaktı. Karşılığında da Esméralda onun hayatını bağışlayacak ve kazandığı paradan ona pay verecekti. Genç kızın bu anlaşmayı reddetmesi için herhangi bir nedeni olmadığından ötürü yaptığı ilk iş Diaz'ı ülkeden kaçırmak olmuştu. Diaz şu anda Brezilya'daki büyük malikanesinde partilemekle ve Esméralda'dan kazandığı paraları harcamakla meşgul.
Genç kızın Cali'ye gelmesinin arkasındaki sebep ise Kolombiya hükümetinin Diaz ile iletişime geçmiş olması. Gönderdikleri mesajda ne bir buluşma yeri mevcuttu, ne de bir saat. Mesaj direkt olarak şöyleydi: "Saygıdeğer Hydra, bu dünyadaki en büyük arzunuzun ne olduğu kulağımıza çalındı ve size bu konu hakkında yardım edebileceğimizi düşünüyoruz. Sizlerle doğum yeriniz olan Cali'de detayları konuşmak isteriz. En kısa sürede sizi bekliyoruz." Esméralda mesajı aldıktan sonra ağlamaktan şişmiş olan gözlerini temizledi. Sadece birkaç dakika öncesine kadar neden ölemediğini düşünerek Güney Afrika'da çölün ortasında ağlamakla meşguldu fakat mesajı aldıktan sonra suratında kocaman bir gülümseme oluştu ve gözleri neşeyle parıldadı. Belki de bu sefer gerçekten ölebilirim diye düşünmeden edemedi.
Cali'ye büyük bir neşeyle gelmiş olmasına rağmen üç gündür kimsenin kendisiyle iletişime geçmemiş olması biraz sinirini bozmuştu fakat bu duygu birkaç saniye içerisinde ortadan kaybolmuştu. Onun için zamandan bol bir şey yoktu, sadece olduğu yerde otursa dahi binlerce yıl yaşayabilirdi. Bu yüzden otelin camından şehri izlemeye devam etti, ta ki kapısı çalınana kadar. Bu saatte kapısını çalan kişinin oda servisi olmayacağını bilecek kadar uzun yaşamıştı. "Girebilirsin" dedi isteksiz bir şekilde ve bakışlarını pencerede tutmaya devam etti.
[Hydra] Ölümü Aramak
Otel odasının kapısı yavaşça açılıyor, içeri giren adamın ayak sesleri halının üzerinde hafifçe yankılanıyor. Gözlerin hala dışarıya, Cali'nin kaotik ve canlı sokaklarına odaklanmış durumda. Adamın varlığını hissediyorsun, fakat bakışlarını pencereden ayırmıyorsun. "Hydra, değil mi?" Adamın sesi derin ve hafifçe çatlak bir tonda çıkıyor, yaşlılığı ve deneyimiyle örtüşen bir ses. Adam, uzun bir pardesü giymiş, beline kadar düğmeleri ilikli. Koyu gri renkteki pardesüsü, yıpranmış ve yılların izlerini taşıyor. Başında geniş kenarlı bir şapka var ve şapkanın altından çıkan gri saçları, yüzünün sert hatlarını çevreliyor. Gözleri dikkatli ve soğukkanlı bakışlarla seni süzerken, dudaklarının kenarında hafif bir gülümseme beliriyor. Adam, odanın ortasında durup birkaç saniye seni izliyor, ardından ağır adımlarla sana yaklaşıyor. "Adım Roberto." diyor, sesi otoriter ve güven verici. "Kolombiya hükümetinin bir temsilcisiyim. Buraya seninle önemli bir konuyu görüşmek için geldim." Biraz daha yaklaşıyor ve pardesüsünün cebinden bir dosya çıkarıyor. Dosyayı masanın üzerine bırakırken, gözlerin hala pencerede, fakat kulakların onun her kelimesini dikkatle dinliyor. "Sana yardım edebileceğimizi duyduk." diye devam ediyor Roberto.
"Ölümü bulmak istiyorsun, değil mi?"
Bu soru, yıllardır içinde yankılanan arzunu tekrar yüzeye çıkarıyor. Başını hafifçe çevirerek Roberto'ya bakıyorsun, gözlerinde merak ve bir umut parıltısı var. Roberto, bu bakışını görünce hafifçe gülümsüyor. "Evet, sana bu konuda yardımcı olabiliriz. Ancak, bunu yapabilmek için bazı şartlarımız var." Roberto, dosyanın içinden birkaç belge çıkarıyor ve senin önüne koyuyor. Gözlerin belgelere kayarken, Roberto'nun sesi yeniden duyuluyor. "Bu projede, kendini öldürebileceğini düşündüğün yöntemleri deneyebilmen için özel olarak tasarlanmış bir laboratuvarımız var. Burada, en ileri teknoloji ve bilimsel yöntemlerle, ölümsüzlük üzerindeki sırları çözmeye çalışacağız. Senin durumun, bu araştırmalar için kritik öneme sahip. Ancak, bu projeyi gerçekleştirebilmemiz için senin yardımına ihtiyacımız var." Roberto'nun gözleri ciddileşiyor. "Senden, ABD hükümetinin aleyhine olan gizli bir projede çalışmanı istiyoruz. Bu projede, onların geliştirilmişlerle ilgili deneylerine sızarak bilgi toplaman ve bu bilgileri bizimle paylaşman gerekiyor. Karşılığında, sana her türlü yöntemi deneyebileceğin bir laboratuvar tahsis edeceğiz. Bu laboratuvarda, ölümsüzlüğün sırlarını çözmek ve seni nihayet ölüme kavuşturmak için gereken her türlü ekipman ve kaynak sağlanacak." Roberto, belgelerin üzerine parmağıyla vuruyor. "Bu belgelerde, projeye dahil olman için gerekli detaylar ve gizlilik anlaşmaları var. Bunları imzalaman gerekiyor. Ayrıca, projede çalışacak olan ekibin lideri sen olacaksın. Senin deneyimlerin ve yeteneklerin, bu projeyi başarıya ulaştırmamız için hayati önem taşıyor." Gözlerin belgelere bakarken, düşünceler zihninde hızla dolaşıyor. Bu, yıllardır aradığın ölümü bulma şansını sunan bir fırsat olabilir. Ancak, ABD hükümetinin aleyhine çalışmak büyük bir risk taşıyor. Roberto'nun teklifini değerlendirirken, içinde bir kararsızlık hissediyorsun. Sana verilen belgeyi incelemeye başlıyorsun.
"Ölümü bulmak istiyorsun, değil mi?"
Bu soru, yıllardır içinde yankılanan arzunu tekrar yüzeye çıkarıyor. Başını hafifçe çevirerek Roberto'ya bakıyorsun, gözlerinde merak ve bir umut parıltısı var. Roberto, bu bakışını görünce hafifçe gülümsüyor. "Evet, sana bu konuda yardımcı olabiliriz. Ancak, bunu yapabilmek için bazı şartlarımız var." Roberto, dosyanın içinden birkaç belge çıkarıyor ve senin önüne koyuyor. Gözlerin belgelere kayarken, Roberto'nun sesi yeniden duyuluyor. "Bu projede, kendini öldürebileceğini düşündüğün yöntemleri deneyebilmen için özel olarak tasarlanmış bir laboratuvarımız var. Burada, en ileri teknoloji ve bilimsel yöntemlerle, ölümsüzlük üzerindeki sırları çözmeye çalışacağız. Senin durumun, bu araştırmalar için kritik öneme sahip. Ancak, bu projeyi gerçekleştirebilmemiz için senin yardımına ihtiyacımız var." Roberto'nun gözleri ciddileşiyor. "Senden, ABD hükümetinin aleyhine olan gizli bir projede çalışmanı istiyoruz. Bu projede, onların geliştirilmişlerle ilgili deneylerine sızarak bilgi toplaman ve bu bilgileri bizimle paylaşman gerekiyor. Karşılığında, sana her türlü yöntemi deneyebileceğin bir laboratuvar tahsis edeceğiz. Bu laboratuvarda, ölümsüzlüğün sırlarını çözmek ve seni nihayet ölüme kavuşturmak için gereken her türlü ekipman ve kaynak sağlanacak." Roberto, belgelerin üzerine parmağıyla vuruyor. "Bu belgelerde, projeye dahil olman için gerekli detaylar ve gizlilik anlaşmaları var. Bunları imzalaman gerekiyor. Ayrıca, projede çalışacak olan ekibin lideri sen olacaksın. Senin deneyimlerin ve yeteneklerin, bu projeyi başarıya ulaştırmamız için hayati önem taşıyor." Gözlerin belgelere bakarken, düşünceler zihninde hızla dolaşıyor. Bu, yıllardır aradığın ölümü bulma şansını sunan bir fırsat olabilir. Ancak, ABD hükümetinin aleyhine çalışmak büyük bir risk taşıyor. Roberto'nun teklifini değerlendirirken, içinde bir kararsızlık hissediyorsun. Sana verilen belgeyi incelemeye başlıyorsun.
Güney Afrika'dayken, Kolombiya hükümetinin kendisine bir teklifi bulunduğunu öğrendiğinde sevinçten havaya uçmuştu. Yaklaşık yirmi yıldır dünyayı gezerek ölmenin bir yolunu arayan Esméralda, ilk defa devlet düzeyinde bir teklifle karşı karşıyaydı. Her ne kadar Kolombiya zengin bir ülke olmasa da kendisine yapacakları teklifin bugüne kadar aldığı bütün tekliflerden daha iyi olacağının farkındaydı. Sonuçta Esméralda bugüne kadar sadece sokak serserileri ve diğer geliştirilmişlerden iş almıştı. Elbette sokak serserileri diye bahsettiğimize bakmayın, aralarında adı duyulmuş ulusal çapta iş yapan suç örgütleri de vardı. Neredeyse her türlü geliştirilmişle karşılaşmış olmasına rağmen bir türlü ölmeyi beceremiyor olması son yıllarda canını sıkmaya başlamıştı. Her ne kadar kabullenmek istemese de içten içe sonsuza kadar yaşayacağını düşünmeden de edemiyordu. İşte bu yüzden Kolombiya'nın yaptığı teklif önemliydi ve açıkçası onlardan beklentisi oldukça yüksekti.
Roberto belgeleri önüne bıraktıktan sonra Esméralda bakışlarını camdan çekerek adama yöneltti. Adam anlatmaya ilk başladığında bir denek faresi olacağını düşünerek ilgisini kaybetmişti fakat sonrasında paylaştığı detaylarla birlikte ölü gözlerine büyük bir umut parıltısı gelmişti. Bunca zamandır duygusuz bir şekilde bekleyen suratında sonunda bir ifade oluşmaya başlamıştı. Her ne kadar ABD'ye karşı bir hamle yapmanın tehlikeli ve zor olacağını bilse de reddetmek gibi bir niyeti yoktu. Yine de kabul etmeden önce belgeleri iyice okuması gerektiğini düşünerek okumaya başladı.
Esméralda okuma işini bitirdikten sonra elindeki belgeleri hemen yanında bulunan masanın üzerine bıraktı. Ayaklarını sandalyenin üzerine koyarak dizlerine sevgiyle sarıldı. Suratında orgazm oluyormuşçasına bir ifade vardı, zevkten dört köşe olduğu net bir şekilde anlaşılabiliyordu. "Kabul ediyorum~~ Neden reddedeyim ki? Hele benim için bu kadar uğraştıktan sonra!" Bacaklarını indirdikten sonra ayağa kalkarak deliler gibi kahkaha atmaya başladı. Deliler gibi kahkaha atarken camdan Cali'yi izlemekle yetiniyordu.
Kahkaha seansı bittikten sonra bakışlarını Roberto'ya çevirdi. Derin nefesler alıyordu, suratında da aldığı hazzı net bir şekilde yansıtan bir ifade vardı. "Önce hangi şekilde ölmeyi denesem? Daha önce hiç buharlaştırılmamıştım belki onu deneyebilirim, belki de nükleer bomba ile ölmeyi denerim. Daha önce yüksek dozlarda radyasyona maruz kalmıştım fakat pek bir işe yaramamıştı, sadece kendimi bayağı bir kötü hissetmiştim. Gerçi laboratuvarın içinde nükleer bomba efekti yaratmak pek mümkün olmayacaktır... Evet, nükleer bomba yerine bütün hücrelerimin aynı anda yok edilmesini sağlayabilirim. Galiba beş yıl önce bütün vücudumu yok etmiştim fakat hayatta kalan hücrelerim tekrardan kendini bir araya getirmişti. Belki bütün hücrelerimi aynı anda ortadan kaldırabilirsem tekrardan hayata dönmem." Her ne kadar Roberto'ya bakıyor olsa da Esméralda kendi kendine konuşuyordu.
Kendi kendine konuşma faslını bitirdikten sonra bu sefer Roberto'ya hitaben konuşmaya başladı. "Hemen başlayalım, nereleri imzalamam gerekiyor? Olabildiğince hızlı başlamak istiyorum ki olabildiğince erken bir şekilde ölebileyim." Konuşmasını bitirdikten sonra ufak bir çocuk gibi olduğu yerde heyecanla beklemeye başladı.
Roberto belgeleri önüne bıraktıktan sonra Esméralda bakışlarını camdan çekerek adama yöneltti. Adam anlatmaya ilk başladığında bir denek faresi olacağını düşünerek ilgisini kaybetmişti fakat sonrasında paylaştığı detaylarla birlikte ölü gözlerine büyük bir umut parıltısı gelmişti. Bunca zamandır duygusuz bir şekilde bekleyen suratında sonunda bir ifade oluşmaya başlamıştı. Her ne kadar ABD'ye karşı bir hamle yapmanın tehlikeli ve zor olacağını bilse de reddetmek gibi bir niyeti yoktu. Yine de kabul etmeden önce belgeleri iyice okuması gerektiğini düşünerek okumaya başladı.
Esméralda okuma işini bitirdikten sonra elindeki belgeleri hemen yanında bulunan masanın üzerine bıraktı. Ayaklarını sandalyenin üzerine koyarak dizlerine sevgiyle sarıldı. Suratında orgazm oluyormuşçasına bir ifade vardı, zevkten dört köşe olduğu net bir şekilde anlaşılabiliyordu. "Kabul ediyorum~~ Neden reddedeyim ki? Hele benim için bu kadar uğraştıktan sonra!" Bacaklarını indirdikten sonra ayağa kalkarak deliler gibi kahkaha atmaya başladı. Deliler gibi kahkaha atarken camdan Cali'yi izlemekle yetiniyordu.
Kahkaha seansı bittikten sonra bakışlarını Roberto'ya çevirdi. Derin nefesler alıyordu, suratında da aldığı hazzı net bir şekilde yansıtan bir ifade vardı. "Önce hangi şekilde ölmeyi denesem? Daha önce hiç buharlaştırılmamıştım belki onu deneyebilirim, belki de nükleer bomba ile ölmeyi denerim. Daha önce yüksek dozlarda radyasyona maruz kalmıştım fakat pek bir işe yaramamıştı, sadece kendimi bayağı bir kötü hissetmiştim. Gerçi laboratuvarın içinde nükleer bomba efekti yaratmak pek mümkün olmayacaktır... Evet, nükleer bomba yerine bütün hücrelerimin aynı anda yok edilmesini sağlayabilirim. Galiba beş yıl önce bütün vücudumu yok etmiştim fakat hayatta kalan hücrelerim tekrardan kendini bir araya getirmişti. Belki bütün hücrelerimi aynı anda ortadan kaldırabilirsem tekrardan hayata dönmem." Her ne kadar Roberto'ya bakıyor olsa da Esméralda kendi kendine konuşuyordu.
Kendi kendine konuşma faslını bitirdikten sonra bu sefer Roberto'ya hitaben konuşmaya başladı. "Hemen başlayalım, nereleri imzalamam gerekiyor? Olabildiğince hızlı başlamak istiyorum ki olabildiğince erken bir şekilde ölebileyim." Konuşmasını bitirdikten sonra ufak bir çocuk gibi olduğu yerde heyecanla beklemeye başladı.
Roberto'nun gözleri, belgeleri tekrar eline alırken soğukkanlı bir kararlılıkla parlıyor. "Öncelikle, bu belgeleri imzalaman gerekiyor. Bu, bizim anlaşmamızın resmi bir parçası olacak ve senin bu projeye dahil olduğunu doğrulayacak." Belgeleri sana uzatırken, kalemi de dikkatlice yanına koyuyor. Elindeki kalemi sıkıca kavrayarak belgelerin üzerine eğiliyorsun. Bu, ölümsüzlük lanetinden kurtulmak için atacağın ilk gerçek adım. Belgeleri dikkatlice imzalarken, Roberto'nun dikkatli bakışları üzerinde. İşlemi bitirdiğinde, belgeleri ona geri uzatıyorsun. Roberto, belgeleri dikkatlice kontrol ediyor ve ardından memnuniyetle başını sallıyor. "Harika." diyor Roberto, belgeleri dikkatlice katlayıp cebine koyarken. "Şimdi seni yeni ekibinle tanıştırmak ve laboratuvara götürmek üzere yola çıkacağız. Lütfen beni takip et."
Roberto kapıyı açarak yolunu gösteriyor ve odadan çıkıyorsunuz. Otelin koridorlarında ilerlerken, içindeki heyecan ve merak giderek artıyor. Otelin lobisine indiğinizde, dışarıda siyah bir SUV bekliyor. Roberto, arka kapıyı açarak seni içeri davet ediyor. Araca biniyorsun ve Roberto da yanına oturuyor. Araba harekete geçerken, Roberto sana dönerek "Bu süreç boyunca seninle çalışacak olan ekip, en yetenekli bilim insanlarından ve güvenlik uzmanlarından oluşuyor. Her biri alanında uzman ve projenin başarısı için gereken her şeyi yapmaya hazırlar." Araba, Cali'nin kalabalık sokaklarından geçerek daha sakin bir bölgeye doğru ilerliyor. Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuktan sonra, geniş ve yüksek güvenlikli bir tesisin önünde duruyorsunuz. Roberto, seni binaya yönlendirirken, kapıda bekleyen güvenlik görevlileri kimliklerinizi kontrol ediyor ve geçiş izni veriyor.
Binaya girdiğinizde, geniş bir koridordan geçiyorsunuz. Koridorun sonunda, büyük bir laboratuvar kapısı sizi karşılıyor. Kapı otomatik olarak açılıyor ve içeri girdiğinizde, çeşitli laboratuvar ekipmanları ve bilgisayarlarla donatılmış modern bir alanla karşılaşıyorsunuz. Ekip üyeleri, senin gelişini bekler gibi sana bakıyorlar. Roberto, seni ekibin baş bilim insanı olan Dr. Martinez ile tanıştırıyor. "Hydra, bu Dr. Martinez. Projenin baş araştırmacısı ve senin üzerinde yapılacak deneyleri yönetecek kişi." Dr. Martinez, nazik ve güven verici bir şekilde elini uzatıyor. "Merhaba Hydra. Seni burada görmek çok güzel. Hepimiz seninle çalışmak için sabırsızlanıyoruz." Dr. Martinez, seni laboratuvarın detayları hakkında bilgilendiriyor. "Burada, hücresel düzeyde gerçekleştireceğimiz çeşitli deneyler için en son teknolojiye sahibiz. Senin ölümsüzlüğün sırlarını çözmek ve sana aradığın ölümü bulmak için çalışacağız. İlk olarak, senin hücre yapını ve rejenerasyon yeteneklerini daha iyi anlamamız gerekiyor." Roberto, konuşmayı devralarak ekliyor. "Bu süreçte seninle sürekli iletişimde olacağız. Herhangi bir endişen veya isteğin olursa, lütfen bize bildir." Hemen ardından Dr. Martinez'e dönüyor ve "Hydra'yı şimdilik alalım, görev tamamlandıktan sonra tekrardan buraya getiririz. Ona yardım edecek Geliştirilmiş arkadaşlarla tanışması lazım." diyor. Dr. Martinez ile vedalaşıyorsunuz ve binadan çıkıyorsunuz.
Araba bu sefer daha farklı bir yöne doğru hareket ediyor. Roberto, gözlerini yola sabitlemiş, sessizce düşünüyor. Sen de arka koltukta, hayatının bu yeni aşamasının ne getireceğini merak ediyorsun. Yol boyunca sessizlik hakim, sadece aracın motorunun hafif vızıltısı duyuluyor. Yaklaşık yirmi dakika sonra, araç geniş bir hükümet binasının önünde duruyor. Roberto, arabadan inip seni de dışarı davet ediyor. Bina, modern mimarisi ve yüksek güvenlik önlemleriyle dikkat çekiyor. Kapıda bekleyen güvenlik görevlileri kimliklerinizi kontrol ettikten sonra içeri girmenize izin veriyor. Geniş hol, yüksek tavanları ve parlak mermer zeminleriyle etkileyici görünüyor. Roberto, seni bir kapıya yönlendiriyor ve kapıyı açarak içeri girmenizi sağlıyor. Odanın ortasında, farklı özelliklere sahip üç kişi seni bekliyor. Roberto, kapıyı kapatıp sana dönerek "Hydra, seni ekibimizdeki diğer geliştirilmişlerle tanıştırmak istiyorum." diyor.
İlk olarak, uzun boylu ve atletik yapılı bir kadın dikkatini çekiyor. Derin mavi gözleri ve kısa kestane rengi saçları var. Enerjik ve kendinden emin bir duruş sergiliyor. Roberto, onu tanıtırken "Steadfast, gelişmiş hız ve reflekslere sahip. Her türlü tehlikeye hızlıca tepki verebilir ve savaş becerileri üst düzeydir." diyor. Steadfast, sana doğru hafifçe eğilerek selam veriyor. "Selam, Anna da diyebilirsin."
İkinci olarak, kaslı ve güçlü yapısıyla dikkat çeken bir adam var. Kıvırcık siyah saçları ve koyu teniyle karizmatik bir görünümü var. Roberto, "Ironclad, inanılmaz bir fiziksel güce sahip. Çeşitli ağır yükleri kolayca kaldırabilir ve en zorlu mücadelelerde bile dayanıklıdır." diyerek tanıtıyor. Ironclad, sana dostça bir gülümsemeyle bakıyor.
Son olarak, daha sessiz ve dikkatli bir duruş sergileyen, zarif bir kadın var. Uzun, dalgalı siyah saçları ve zeytin yeşili gözleriyle sakin bir izlenim veriyor. Roberto, "Stasis, dokunduğu bir insan için zamanı dondurabiliyor. Gücünün detaylarını birlikte çalıştıkça öğrenirsiniz." diye ekliyor. Stasis, seni inceleyici bakışlarla süzerken, hafifçe başını sallıyor.
Roberto, tanıtımları yaptıktan sonra ekliyor. "Bu ekip, seninle birlikte çalışacak ve projeyi başarıya ulaştırmak için her türlü desteği sağlayacak. Onlar da senin gibi özel yeteneklere sahip ve birlikte büyük işler başaracağımıza inanıyorum." Ekip arkadaşlarınla tanışırken, içindeki heyecan ve merak artıyor. Bu yolculuk, seni ölümsüzlüğün lanetinden kurtarabilecek mi? Zaman gösterecek. Ancak, şu anda önünde yeni bir macera ve potansiyel bir çözüm var. Roberto, seni ve ekibi bir araya getirerek "Şimdi, planlarımızı ve stratejilerimizi konuşmak için toplantı odasına geçelim." diyor. Toplantı odasına doğru ilerlerken, hem kendini hem de yeni ekip arkadaşlarını düşünüyorsun. Bu yeni yolculuk, seni ölümsüzlükten kurtarabilecek mi? Göreceksin. Şimdilik, her adımını dikkatle atmalı ve bu yeni ekiple uyum içinde çalışmalısın. Odaya geçtiğinizde her biriniz koltuklara oturuyorsunuz ve gözlerinizi Roberto'ya çeviriyorsunuz. Roberto ise "Sorunuz varsa şimdiden alayım." diyor ve topu size atıyor.
Roberto kapıyı açarak yolunu gösteriyor ve odadan çıkıyorsunuz. Otelin koridorlarında ilerlerken, içindeki heyecan ve merak giderek artıyor. Otelin lobisine indiğinizde, dışarıda siyah bir SUV bekliyor. Roberto, arka kapıyı açarak seni içeri davet ediyor. Araca biniyorsun ve Roberto da yanına oturuyor. Araba harekete geçerken, Roberto sana dönerek "Bu süreç boyunca seninle çalışacak olan ekip, en yetenekli bilim insanlarından ve güvenlik uzmanlarından oluşuyor. Her biri alanında uzman ve projenin başarısı için gereken her şeyi yapmaya hazırlar." Araba, Cali'nin kalabalık sokaklarından geçerek daha sakin bir bölgeye doğru ilerliyor. Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuktan sonra, geniş ve yüksek güvenlikli bir tesisin önünde duruyorsunuz. Roberto, seni binaya yönlendirirken, kapıda bekleyen güvenlik görevlileri kimliklerinizi kontrol ediyor ve geçiş izni veriyor.
Binaya girdiğinizde, geniş bir koridordan geçiyorsunuz. Koridorun sonunda, büyük bir laboratuvar kapısı sizi karşılıyor. Kapı otomatik olarak açılıyor ve içeri girdiğinizde, çeşitli laboratuvar ekipmanları ve bilgisayarlarla donatılmış modern bir alanla karşılaşıyorsunuz. Ekip üyeleri, senin gelişini bekler gibi sana bakıyorlar. Roberto, seni ekibin baş bilim insanı olan Dr. Martinez ile tanıştırıyor. "Hydra, bu Dr. Martinez. Projenin baş araştırmacısı ve senin üzerinde yapılacak deneyleri yönetecek kişi." Dr. Martinez, nazik ve güven verici bir şekilde elini uzatıyor. "Merhaba Hydra. Seni burada görmek çok güzel. Hepimiz seninle çalışmak için sabırsızlanıyoruz." Dr. Martinez, seni laboratuvarın detayları hakkında bilgilendiriyor. "Burada, hücresel düzeyde gerçekleştireceğimiz çeşitli deneyler için en son teknolojiye sahibiz. Senin ölümsüzlüğün sırlarını çözmek ve sana aradığın ölümü bulmak için çalışacağız. İlk olarak, senin hücre yapını ve rejenerasyon yeteneklerini daha iyi anlamamız gerekiyor." Roberto, konuşmayı devralarak ekliyor. "Bu süreçte seninle sürekli iletişimde olacağız. Herhangi bir endişen veya isteğin olursa, lütfen bize bildir." Hemen ardından Dr. Martinez'e dönüyor ve "Hydra'yı şimdilik alalım, görev tamamlandıktan sonra tekrardan buraya getiririz. Ona yardım edecek Geliştirilmiş arkadaşlarla tanışması lazım." diyor. Dr. Martinez ile vedalaşıyorsunuz ve binadan çıkıyorsunuz.
Araba bu sefer daha farklı bir yöne doğru hareket ediyor. Roberto, gözlerini yola sabitlemiş, sessizce düşünüyor. Sen de arka koltukta, hayatının bu yeni aşamasının ne getireceğini merak ediyorsun. Yol boyunca sessizlik hakim, sadece aracın motorunun hafif vızıltısı duyuluyor. Yaklaşık yirmi dakika sonra, araç geniş bir hükümet binasının önünde duruyor. Roberto, arabadan inip seni de dışarı davet ediyor. Bina, modern mimarisi ve yüksek güvenlik önlemleriyle dikkat çekiyor. Kapıda bekleyen güvenlik görevlileri kimliklerinizi kontrol ettikten sonra içeri girmenize izin veriyor. Geniş hol, yüksek tavanları ve parlak mermer zeminleriyle etkileyici görünüyor. Roberto, seni bir kapıya yönlendiriyor ve kapıyı açarak içeri girmenizi sağlıyor. Odanın ortasında, farklı özelliklere sahip üç kişi seni bekliyor. Roberto, kapıyı kapatıp sana dönerek "Hydra, seni ekibimizdeki diğer geliştirilmişlerle tanıştırmak istiyorum." diyor.
İlk olarak, uzun boylu ve atletik yapılı bir kadın dikkatini çekiyor. Derin mavi gözleri ve kısa kestane rengi saçları var. Enerjik ve kendinden emin bir duruş sergiliyor. Roberto, onu tanıtırken "Steadfast, gelişmiş hız ve reflekslere sahip. Her türlü tehlikeye hızlıca tepki verebilir ve savaş becerileri üst düzeydir." diyor. Steadfast, sana doğru hafifçe eğilerek selam veriyor. "Selam, Anna da diyebilirsin."
İkinci olarak, kaslı ve güçlü yapısıyla dikkat çeken bir adam var. Kıvırcık siyah saçları ve koyu teniyle karizmatik bir görünümü var. Roberto, "Ironclad, inanılmaz bir fiziksel güce sahip. Çeşitli ağır yükleri kolayca kaldırabilir ve en zorlu mücadelelerde bile dayanıklıdır." diyerek tanıtıyor. Ironclad, sana dostça bir gülümsemeyle bakıyor.
Son olarak, daha sessiz ve dikkatli bir duruş sergileyen, zarif bir kadın var. Uzun, dalgalı siyah saçları ve zeytin yeşili gözleriyle sakin bir izlenim veriyor. Roberto, "Stasis, dokunduğu bir insan için zamanı dondurabiliyor. Gücünün detaylarını birlikte çalıştıkça öğrenirsiniz." diye ekliyor. Stasis, seni inceleyici bakışlarla süzerken, hafifçe başını sallıyor.
Roberto, tanıtımları yaptıktan sonra ekliyor. "Bu ekip, seninle birlikte çalışacak ve projeyi başarıya ulaştırmak için her türlü desteği sağlayacak. Onlar da senin gibi özel yeteneklere sahip ve birlikte büyük işler başaracağımıza inanıyorum." Ekip arkadaşlarınla tanışırken, içindeki heyecan ve merak artıyor. Bu yolculuk, seni ölümsüzlüğün lanetinden kurtarabilecek mi? Zaman gösterecek. Ancak, şu anda önünde yeni bir macera ve potansiyel bir çözüm var. Roberto, seni ve ekibi bir araya getirerek "Şimdi, planlarımızı ve stratejilerimizi konuşmak için toplantı odasına geçelim." diyor. Toplantı odasına doğru ilerlerken, hem kendini hem de yeni ekip arkadaşlarını düşünüyorsun. Bu yeni yolculuk, seni ölümsüzlükten kurtarabilecek mi? Göreceksin. Şimdilik, her adımını dikkatle atmalı ve bu yeni ekiple uyum içinde çalışmalısın. Odaya geçtiğinizde her biriniz koltuklara oturuyorsunuz ve gözlerinizi Roberto'ya çeviriyorsunuz. Roberto ise "Sorunuz varsa şimdiden alayım." diyor ve topu size atıyor.
Roberto'nun kendisine uzattığı belgeleri teker teker imzalarken hiçbir çekincesi bulunmuyordu, zira imzaladığı belgelerin hiçbir önemi yoktu. Anlaşmayı bozduğu takdirde Kolombiya hükümeti onu nasıl cezalandırabilirdi ki? Belgelerin içeriği kamuoyuna açıklanabilecek şeyler değildi, elbette insan deneylerinde bulunduklarını ve Amerika Birleşik Devletleri aleyhine bir operasyon yürüttüklerini açıklayarak bütün dünyanın öfkesini üzerlerine çekmek gibi bir niyetleri yoksa.
Esméralda, Roberto'nun, daha doğrusu Kolombiya'nın kendisine yaptığı tekliften ötürü oldukça heyecanlanmıştı. İlk intihar denemesindeki kadar heyecanlanmıştı, ki bu uzun yıllardır hissetmediği bir duyguydu. Sonunda diğerleri için lütuf, kendisi için bir lanet olan bu güçten kurtulabileceğini hissetmişti. Gerçekten de hayatının hiçbir evresinde olmadığı kadar ölüme yakınlaşmıştı. Elbette bunu elde etmek için Amerika Birleşik Devletlerine karşı olan görevini başarıyla sonuçlandırması gerekiyordu fakat Esméralda o anda bunu düşünemeyecek kadar mutluydu. Daha doğrusu bunu kendisine bir engel olarak görmüyordu, ne pahasına olursa olsun görevi başarıyla tamamlayacağına ve kendisine özel laboratuvarını elde edeceğine olan inancı tamdı.
Belgeleri imzaladıktan sonra otelden ayrıldılar ve şehrin içerisinden arabayla ilerlemeye başladılar. Dayanılmaz sıcaklıkta olan hava, arabada bulunan klima sayesinde bir nebze de olsa katlanılabilir hale gelmişti. Her ne kadar hayatının büyük bir kısmını bu topraklarda geçirmiş olsa da sıcak hava pek sevdiği bir şey değildi.
Yolculuk boyunca çenesini kapalı tutarak kalabalık şehrin sokaklarında göz gezdirmeye başladı. Victor'un elinden kurtulduktan sonra hayatının ilk yıllarını geçirdiği sokaklarda bir çok anısı bulunmasına rağmen hiçbirini önemsemediğini fark etti. Onun için Cali ile Moskova arasındaki tek fark havanın derecesinden ibaretti. Özellikle kendisine yakın hissettiği birileri de bulunmuyordu, zira hiçbir zaman arkadaşım diyebileceği birisine sahip olmamıştı. Samimi sayılabileceği tek şahıs Diaz olmasına rağmen onunla daha çok iş ortağı gibiydiler, bir arkadaş oldukları söylenemezdi. Eh~~ Arkadaşa da pek ihtiyacı yoktu açıkçası. Ne yapıp ne edip ölmesi gerektiğinin farkındaydı, sonsuza kadar sürecek acı dolu bir hayat yaşamaya hiç ama hiç niyeti yoktu. Onun için ölüm huzur demekti, çektiği acıları diğer insanların anlaması kesinlikle mümkün değildi. Serçe parmağını masanın kenarına çarpmak bile dayanılamaz bir acı oluştururken nasıl hayata tutunabilirdi ki zaten?
Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuğun ardından hükümete ait olduğu belli olan tesise geldiler. İçerisinin son teknolojiye sahip cihazlarla donatılmış olması gözünden kaçmamıştı fakat beklentilerinin ötesinde değildi. Doktor Martinez'in kendisini oldukça resmi ve sakin bir şekilde karşılaması onun garibine giden şey olmuştu aslında.
Kısa bir süre laboratuvarı gezdikten sonra diğer geliştirilmişlerle tanışmak adına tekrardan yola koyuldular. Kısa bir yolculuğun ardından farklı bir hükümet binasının önünde durdular. Bina bir askeri üssün güvenlik seviyesine sahip olmasına rağmen oldukça modern ve şık bir şekilde inşa edilmişti. Gittiği her yerde güvenlikler tarafından durdurularak kimlik kontrolü yapılması her ne kadar sinirini bozmuş olsa da hükümetlerin bu şekilde işlediğinin de farkındaydı.
Geniş sayılabilecek holde bir süre yürüdükten sonra Roberto'yu takiben bir odaya giriş yaptı ve karşısında gelecekte yanında bulunacak olan üç kişiyle karşılaştı. Hepsini kısaca tanımlamak gerekirse Steadfast hızlı birisi, Ironclad güçlü birisi, Stasis ise zamanı dondurabilen birisiydi. Açıkçası güçlerini duyduktan sonra biraz hayal kırıklığına uğramıştı, zira en azından çalışacağı geliştirilmişlerden birisinin kendisini öldürebilecek garip bir yeteneği olacağını düşünüyordu.
Herkesin tanıtılması bittikten sonra toplantı odasına geçildi ve Roberto herhangi bir sorularının olup olmadığını sordu. Esméralda etrafındakilere sakince göz gezdirdikten sonra rahat bir şekilde otururken konuşmaya başladı. "Sana bir sorum yok Robertocuğum fakat diğerlerine bir şeyler sormak istiyorum." Sandalyesini arkaya doğru yasladıktan sonra bacaklarını masanın üzerine atarak konuşmaya devam etti. "Özel bir soru olduğunu biliyorum fakat umurumda değil, neden buradasınız? Gideceğimiz görevin benim için ne kadar önemli olduğundan belki haberiniz vardır, haberiniz yoksa da söyleyeyim; ölmek için bu görevi başarıyla tamamlamam gerekiyor." Son cümlesini söylerken bir anlığına da olsa suratında çarpık, haz dolu bir gülümseme oluştu. Konuşmaya devam ettikçe de ifadesi daha belirgin bir şekilde gözükmeye başladı. "Görev esnasında vücudunuz parçalara ayrılabilir, ölümcül bir lazer ışını tarafından kalbiniz delinebilir, kimyasallarla dolu bir kazana düşerek kemiklerinizden dahi iz kalmayabilir." Bu kısımların aslında pek görevle alakası yoktu, sadece daha önce kendisini öldüremeyen şeyleri tekrar ederken diğerlerinin bunlardan dolayı ölebileceğini düşünerek hem kıskançlık hem de haz hissediyordu. "Yani diyeceğim o ki ölebilirsiniz. Elbette sizi ölüme göndermek gibi bir niyetim yok, burada ölmek benim işim. Yine de bir plan yapmadan önce ne kadar kararlı olduğunuzu bilmem gerekiyor."
Konuşmasını bitirdikten sonra suratında ciddi bir ifade yoktu, aksine kocaman bir gülümseme vardı ve derin derin nefes alıp veriyordu. Ölümden bahsetmek ona görevin sonunda kendisinin de ölebileceğini hissettirmişti.
Esméralda, Roberto'nun, daha doğrusu Kolombiya'nın kendisine yaptığı tekliften ötürü oldukça heyecanlanmıştı. İlk intihar denemesindeki kadar heyecanlanmıştı, ki bu uzun yıllardır hissetmediği bir duyguydu. Sonunda diğerleri için lütuf, kendisi için bir lanet olan bu güçten kurtulabileceğini hissetmişti. Gerçekten de hayatının hiçbir evresinde olmadığı kadar ölüme yakınlaşmıştı. Elbette bunu elde etmek için Amerika Birleşik Devletlerine karşı olan görevini başarıyla sonuçlandırması gerekiyordu fakat Esméralda o anda bunu düşünemeyecek kadar mutluydu. Daha doğrusu bunu kendisine bir engel olarak görmüyordu, ne pahasına olursa olsun görevi başarıyla tamamlayacağına ve kendisine özel laboratuvarını elde edeceğine olan inancı tamdı.
Belgeleri imzaladıktan sonra otelden ayrıldılar ve şehrin içerisinden arabayla ilerlemeye başladılar. Dayanılmaz sıcaklıkta olan hava, arabada bulunan klima sayesinde bir nebze de olsa katlanılabilir hale gelmişti. Her ne kadar hayatının büyük bir kısmını bu topraklarda geçirmiş olsa da sıcak hava pek sevdiği bir şey değildi.
Yolculuk boyunca çenesini kapalı tutarak kalabalık şehrin sokaklarında göz gezdirmeye başladı. Victor'un elinden kurtulduktan sonra hayatının ilk yıllarını geçirdiği sokaklarda bir çok anısı bulunmasına rağmen hiçbirini önemsemediğini fark etti. Onun için Cali ile Moskova arasındaki tek fark havanın derecesinden ibaretti. Özellikle kendisine yakın hissettiği birileri de bulunmuyordu, zira hiçbir zaman arkadaşım diyebileceği birisine sahip olmamıştı. Samimi sayılabileceği tek şahıs Diaz olmasına rağmen onunla daha çok iş ortağı gibiydiler, bir arkadaş oldukları söylenemezdi. Eh~~ Arkadaşa da pek ihtiyacı yoktu açıkçası. Ne yapıp ne edip ölmesi gerektiğinin farkındaydı, sonsuza kadar sürecek acı dolu bir hayat yaşamaya hiç ama hiç niyeti yoktu. Onun için ölüm huzur demekti, çektiği acıları diğer insanların anlaması kesinlikle mümkün değildi. Serçe parmağını masanın kenarına çarpmak bile dayanılamaz bir acı oluştururken nasıl hayata tutunabilirdi ki zaten?
Yaklaşık yarım saatlik bir yolculuğun ardından hükümete ait olduğu belli olan tesise geldiler. İçerisinin son teknolojiye sahip cihazlarla donatılmış olması gözünden kaçmamıştı fakat beklentilerinin ötesinde değildi. Doktor Martinez'in kendisini oldukça resmi ve sakin bir şekilde karşılaması onun garibine giden şey olmuştu aslında.
Kısa bir süre laboratuvarı gezdikten sonra diğer geliştirilmişlerle tanışmak adına tekrardan yola koyuldular. Kısa bir yolculuğun ardından farklı bir hükümet binasının önünde durdular. Bina bir askeri üssün güvenlik seviyesine sahip olmasına rağmen oldukça modern ve şık bir şekilde inşa edilmişti. Gittiği her yerde güvenlikler tarafından durdurularak kimlik kontrolü yapılması her ne kadar sinirini bozmuş olsa da hükümetlerin bu şekilde işlediğinin de farkındaydı.
Geniş sayılabilecek holde bir süre yürüdükten sonra Roberto'yu takiben bir odaya giriş yaptı ve karşısında gelecekte yanında bulunacak olan üç kişiyle karşılaştı. Hepsini kısaca tanımlamak gerekirse Steadfast hızlı birisi, Ironclad güçlü birisi, Stasis ise zamanı dondurabilen birisiydi. Açıkçası güçlerini duyduktan sonra biraz hayal kırıklığına uğramıştı, zira en azından çalışacağı geliştirilmişlerden birisinin kendisini öldürebilecek garip bir yeteneği olacağını düşünüyordu.
Herkesin tanıtılması bittikten sonra toplantı odasına geçildi ve Roberto herhangi bir sorularının olup olmadığını sordu. Esméralda etrafındakilere sakince göz gezdirdikten sonra rahat bir şekilde otururken konuşmaya başladı. "Sana bir sorum yok Robertocuğum fakat diğerlerine bir şeyler sormak istiyorum." Sandalyesini arkaya doğru yasladıktan sonra bacaklarını masanın üzerine atarak konuşmaya devam etti. "Özel bir soru olduğunu biliyorum fakat umurumda değil, neden buradasınız? Gideceğimiz görevin benim için ne kadar önemli olduğundan belki haberiniz vardır, haberiniz yoksa da söyleyeyim; ölmek için bu görevi başarıyla tamamlamam gerekiyor." Son cümlesini söylerken bir anlığına da olsa suratında çarpık, haz dolu bir gülümseme oluştu. Konuşmaya devam ettikçe de ifadesi daha belirgin bir şekilde gözükmeye başladı. "Görev esnasında vücudunuz parçalara ayrılabilir, ölümcül bir lazer ışını tarafından kalbiniz delinebilir, kimyasallarla dolu bir kazana düşerek kemiklerinizden dahi iz kalmayabilir." Bu kısımların aslında pek görevle alakası yoktu, sadece daha önce kendisini öldüremeyen şeyleri tekrar ederken diğerlerinin bunlardan dolayı ölebileceğini düşünerek hem kıskançlık hem de haz hissediyordu. "Yani diyeceğim o ki ölebilirsiniz. Elbette sizi ölüme göndermek gibi bir niyetim yok, burada ölmek benim işim. Yine de bir plan yapmadan önce ne kadar kararlı olduğunuzu bilmem gerekiyor."
Konuşmasını bitirdikten sonra suratında ciddi bir ifade yoktu, aksine kocaman bir gülümseme vardı ve derin derin nefes alıp veriyordu. Ölümden bahsetmek ona görevin sonunda kendisinin de ölebileceğini hissettirmişti.
Roberto, söylediklerini dikkatle dinledikten sonra araya giriyor. "Herkesin burada olmasının bir sebebi var, Hydra. Her birimizin bu görevden kazancı olacak. Senin amacın ölmek olabilir, fakat diğerlerinin de kendi hedefleri ve sebepleri var. Bu görev, herkesin kendi kozunu oynayabileceği bir fırsat sunuyor." Roberto’nun sözlerinden sonra Steadfast hemen konuşmaya başlıyor. Hiperaktif enerjisi yüzünden okunuyor. "Ay ben buradayım çünkü aksiyon ve macera arıyorum tabii ki! Bu tür görevler tam bana göre. Hızlı olmayı ve reflekslerimi test etmeyi seviyorum. Her zaman yeni bir şeyler öğrenmek ve sınırlarımı zorlamak istiyorum. Ayrıca, takım arkadaşlarımla birlikte çalışmayı seviyorum. Bu işin sonunda ne kazanacağımı bilmiyorum, belki sadece adrenalin ve tecrübe, ama bu bana yetiyor!" diyor. Gözlerinde parıldayan enerjisi, odanın atmosferini bir anda değiştirmiş gibi. Roberto, sana doğru eğiliyor ve "Bir yıllık uyuşturucu kazanacak." diye fısıldıyor. Ironclad, Steadfast’in ardından sakin bir şekilde konuşmaya başlıyor. "Hayal bile edemeyeceğin kadar para teklif edildi. Ailem için bu göreve geldim." Konuşmasını kısa ve öz bir şekilde tamamlayarak yerine oturuyor. Stasis ise derin bir nefes alıyor ve biraz düşündükten sonra konuşmaya başlıyor. Ses tonu gizemli ve yavaş. "Tek bildiğim bu görevde önemli bir şeyler olacağı. Her ne kadar sizinle açıkça paylaşamasam da, burada olmamın sebepleri var. Görev sonunda elde edeceğim şey, gerçek anlamda kim olduğumu bulmama yardımcı olacak." Stasis, gizemli ve derin düşünceleriyle sözlerini tamamlıyor, odada bir anlık sessizlik hakim oluyor.
Roberto, herkesin konuşmasının ardından tekrar söze giriyor. "Gördüğünüz gibi, hepimizin bu görevden elde etmek istediği şeyler var. Bu yüzden birbirimize destek olmalı ve birlikte çalışmalıyız. Görev tehlikeli olabilir, ama birlikte başarabileceğimize inanıyorum. Şimdi, stratejilerimizi ve planlarımızı detaylandırmaya başlayalım." Roberto’nun kararlı ve otoriter sesi, toplantının ciddi ve önemli olduğunu vurguluyor. Toplantı odasında herkes, Roberto'nun önderliğinde yapılacak görev için hazırlanıyor. Hydra, Steadfast, Ironclad ve Stasis ile birlikte, bu zorlu ve tehlikeli yolculuğa adım atmak için hazır. Herkesin kendi motivasyonu ve hedefi var, ancak ortak amaç, bu görevi başarıyla tamamlayarak herkesin kendi kozunu oynamasını sağlamak. Roberto, herkesin dikkat kesildiğini gördükten sonra, büyük bir ciddiyetle konuşmaya başlıyor. "Peki, şimdi görevin detaylarına gelelim. Bu görev, Amerika Birleşik Devletleri'nin geliştirilmiş bireyler üzerinde yürüttüğü gizli bir projeyi hedef alıyor. Görevimiz, bu projeyle ilgili kritik bilgileri ele geçirmek ve mümkünse projenin ilerlemesini durdurmak."
Roberto, masanın üzerine bir harita ve bazı belgeler yayıyor. "Hedefimiz, ABD'nin gizli bir araştırma tesisi. Bu tesis, Nevada Çölü'nde, yüksek güvenlikli bir askeri üssün içerisinde yer alıyor. Tesis, 'Project Helix' adı altında, geliştirilmiş bireyler üzerinde deneyler yapıyor ve genetik modifikasyonlar gerçekleştiriyor." Roberto, harita üzerinde bazı noktaları işaret ederek devam ediyor. "Görevimizin ilk aşaması, tesise sızmak olacak. Bu, en zorlu kısım. Tesiste, son teknoloji güvenlik sistemleri mevcut. Güvenlik kameraları, hareket sensörleri, biyometrik tarayıcılar ve silahlı güvenlik personeli ile karşılaşacağız. Steadfast, burada senin hızın ve reflekslerin kritik olacak. Hızlı hareket ederek güvenlik sistemlerini aşmamız gerekiyor." Steadfast, heyecanla başını sallıyor ve "Anlaşıldı kaptan!" diyor. Roberto, Ironclad'a dönerek devam ediyor. "İçeri girdikten sonra, tesisin alt katmanlarına ulaşmamız gerekecek. Bu kısımda ağır kapılar ve bariyerlerle karşılaşacağız. Ironclad, senin gücün burada devreye girecek. Kapıları açmamız ve engelleri aşmamız için senin gücüne ihtiyacımız var." Ironclad, sakin bir şekilde başını sallayarak "Sorun değil, hallederim." diyor. Roberto, Stasis'e bakarak konuşmasını sürdürüyor. "Stasis, senin görevin en kritik olanlardan biri. Tesisteki araştırmacılar ve güvenlik personeliyle karşılaşacağız. Zamanı dondurarak onların hareket etmelerini engellemen ve bizim ilerlememizi sağlaman gerekiyor. Ayrıca, gerekli durumlarda onların zihnini kontrol ederek bilgi alabiliriz." Stasis, hafif bir gülümsemeyle "Anlaşıldı." diyor. Roberto, sana dönerek sözlerini tamamlıyor. "Hydra, senin görevin ise hem takımı korumak hem de hedef bilgileri ele geçirmek olacak. Hücresel rejenerasyon yeteneklerin sayesinde en zorlu durumlarda bile hayatta kalabileceksin. Bilgi toplama, bilgisayar sistemlerine sızma ve gerektiğinde düşmanlarla mücadele etme görevlerini sen üstleneceksin. Adeta bir öncü olacaksın."
Roberto, harita ve belgelerin üzerine eğilerek son detayları veriyor. "Tesisin ana bilgisayar odası, en alt katmanda yer alıyor. Burada, Project Helix'in tüm verilerini bulabileceğiz. Sisteme sızarak bu bilgileri indirip, tesisin ana sistemlerini sabote edeceğiz. Görev tamamlandığında, geri çekilme rotamız hazır olacak ve bir helikopterle bölgeden tahliye edileceğiz." Roberto, herkesin gözlerine tek tek bakarak sözlerini tamamlıyor. "Bu görev, tehlikeli ve zor olabilir. Ancak, birlikte çalışarak başarıya ulaşabiliriz. Herkesin burada olmasının bir nedeni var ve hepimizin bu görevden kazanacakları şeyler var. Şimdi, hazırlıklarımızı yapalım ve görev için hazır olalım. Son kez soruyorum, anlaşılmayan bir şey, ihtiyacınız olan bir eşya veya yapmamızı istediğiniz bir şey var mı? Yok ise çatıda bizi bir helikopter bekliyor."
Roberto, herkesin konuşmasının ardından tekrar söze giriyor. "Gördüğünüz gibi, hepimizin bu görevden elde etmek istediği şeyler var. Bu yüzden birbirimize destek olmalı ve birlikte çalışmalıyız. Görev tehlikeli olabilir, ama birlikte başarabileceğimize inanıyorum. Şimdi, stratejilerimizi ve planlarımızı detaylandırmaya başlayalım." Roberto’nun kararlı ve otoriter sesi, toplantının ciddi ve önemli olduğunu vurguluyor. Toplantı odasında herkes, Roberto'nun önderliğinde yapılacak görev için hazırlanıyor. Hydra, Steadfast, Ironclad ve Stasis ile birlikte, bu zorlu ve tehlikeli yolculuğa adım atmak için hazır. Herkesin kendi motivasyonu ve hedefi var, ancak ortak amaç, bu görevi başarıyla tamamlayarak herkesin kendi kozunu oynamasını sağlamak. Roberto, herkesin dikkat kesildiğini gördükten sonra, büyük bir ciddiyetle konuşmaya başlıyor. "Peki, şimdi görevin detaylarına gelelim. Bu görev, Amerika Birleşik Devletleri'nin geliştirilmiş bireyler üzerinde yürüttüğü gizli bir projeyi hedef alıyor. Görevimiz, bu projeyle ilgili kritik bilgileri ele geçirmek ve mümkünse projenin ilerlemesini durdurmak."
Roberto, masanın üzerine bir harita ve bazı belgeler yayıyor. "Hedefimiz, ABD'nin gizli bir araştırma tesisi. Bu tesis, Nevada Çölü'nde, yüksek güvenlikli bir askeri üssün içerisinde yer alıyor. Tesis, 'Project Helix' adı altında, geliştirilmiş bireyler üzerinde deneyler yapıyor ve genetik modifikasyonlar gerçekleştiriyor." Roberto, harita üzerinde bazı noktaları işaret ederek devam ediyor. "Görevimizin ilk aşaması, tesise sızmak olacak. Bu, en zorlu kısım. Tesiste, son teknoloji güvenlik sistemleri mevcut. Güvenlik kameraları, hareket sensörleri, biyometrik tarayıcılar ve silahlı güvenlik personeli ile karşılaşacağız. Steadfast, burada senin hızın ve reflekslerin kritik olacak. Hızlı hareket ederek güvenlik sistemlerini aşmamız gerekiyor." Steadfast, heyecanla başını sallıyor ve "Anlaşıldı kaptan!" diyor. Roberto, Ironclad'a dönerek devam ediyor. "İçeri girdikten sonra, tesisin alt katmanlarına ulaşmamız gerekecek. Bu kısımda ağır kapılar ve bariyerlerle karşılaşacağız. Ironclad, senin gücün burada devreye girecek. Kapıları açmamız ve engelleri aşmamız için senin gücüne ihtiyacımız var." Ironclad, sakin bir şekilde başını sallayarak "Sorun değil, hallederim." diyor. Roberto, Stasis'e bakarak konuşmasını sürdürüyor. "Stasis, senin görevin en kritik olanlardan biri. Tesisteki araştırmacılar ve güvenlik personeliyle karşılaşacağız. Zamanı dondurarak onların hareket etmelerini engellemen ve bizim ilerlememizi sağlaman gerekiyor. Ayrıca, gerekli durumlarda onların zihnini kontrol ederek bilgi alabiliriz." Stasis, hafif bir gülümsemeyle "Anlaşıldı." diyor. Roberto, sana dönerek sözlerini tamamlıyor. "Hydra, senin görevin ise hem takımı korumak hem de hedef bilgileri ele geçirmek olacak. Hücresel rejenerasyon yeteneklerin sayesinde en zorlu durumlarda bile hayatta kalabileceksin. Bilgi toplama, bilgisayar sistemlerine sızma ve gerektiğinde düşmanlarla mücadele etme görevlerini sen üstleneceksin. Adeta bir öncü olacaksın."
Roberto, harita ve belgelerin üzerine eğilerek son detayları veriyor. "Tesisin ana bilgisayar odası, en alt katmanda yer alıyor. Burada, Project Helix'in tüm verilerini bulabileceğiz. Sisteme sızarak bu bilgileri indirip, tesisin ana sistemlerini sabote edeceğiz. Görev tamamlandığında, geri çekilme rotamız hazır olacak ve bir helikopterle bölgeden tahliye edileceğiz." Roberto, herkesin gözlerine tek tek bakarak sözlerini tamamlıyor. "Bu görev, tehlikeli ve zor olabilir. Ancak, birlikte çalışarak başarıya ulaşabiliriz. Herkesin burada olmasının bir nedeni var ve hepimizin bu görevden kazanacakları şeyler var. Şimdi, hazırlıklarımızı yapalım ve görev için hazır olalım. Son kez soruyorum, anlaşılmayan bir şey, ihtiyacınız olan bir eşya veya yapmamızı istediğiniz bir şey var mı? Yok ise çatıda bizi bir helikopter bekliyor."
Diğerlerinin gerekçelerini teker teker dinledikten sonra masaya koymuş olduğu ayaklarını indirerek normal bir pozisyona geçti. Sorusunu sorarken bayağı heyecanlı ve ciddi olmasına rağmen ilk kişinin söze girmesiyle birlikte bütün ilgisini kaybetmişti. Yapılan plan da kendisine fazla basit gelmişti açıkçası, yani daha iyi bir şeyler yapılabileceğini düşünüyordu fakat tesisin planına ve uzun bir gözlem sürecine ihtiyacı vardı. Görevlilerin hangi saatlerde yer değiştirdiği, çalışırken yaptıkları hareketleri detaylıca kendisinin gözlemlemesi gerekiyordu. Açıkçası bu görev için bunu aylarca, belki de yıllarca yapabilirdi fakat yanındakilerin buna pek uygun olduğunu düşünmüyordu. En azından görünmez birisine sahip olsalardı işlerinin oldukça kolaylaşabileceğini düşünüyordu fakat elindeki bu sıradan gelişmişlerden de mutsuz değildi. Özellikle zamanı durdurabilen kız ilgisini çekmişti fakat görev esnasında pek işe yarayacağını düşünmüyordu. Öte yandan diğer ikilinin basit özellikleri kendilerine oldukça fayda sağlayacak gibi gözüküyordu.
Roberto sorusunu sorduktan sonra Hydra kısa bir süre boyunca düşündü. Önemli bir şeyleri unuttuğunun farkındaydı fakat ne olduğunu da çıkaramıyordu. Gözlerini kapattı ve elini çenesine götürdü. Birkaç saniye boyunca boşluğu inceleyerek düşündükten sonra da aklına büyük bir buluş gelmişçesine "Aha~~" dedi. Hemen ardından gözlerini açarak Roberto'ya döndü, masadan ayaklarını indirdi ve devam etti. "Bir çift silaha ihtiyacım var. Diğer gelişmişlere karşı kullanabileceğim mermileri olmalı, iki tabanca olabilir veya bir tüfek olabilir. Hatta neden ikisi birden olmasın ki? Bir de sıradan insanlara karşı kullanmak için tabanca istiyorum. Susturuculu olursa daha iyi olur. Birde oldukça güçlü bir bomba istiyorum, kalp atışım durduğumda patlayacak bir şeyler. Tabii bunu istediğim an aktif edebilmeliyim. Yani sonuçta dostlarımızı da patlatmak istemem. Halledebilirsiniz değil mi?"
Konuşmasını bitirdiğinde suratında oldukça neşeli bir ifade vardı. Ne isterse alabileceğini biliyordu, bunu da sonuna kadar kullanmayı planlıyordu. Mümkünse bombayı kullanmamayı tercih ederdi zira görevden sonra işine yarayabilirdi.
Roberto sorusunu sorduktan sonra Hydra kısa bir süre boyunca düşündü. Önemli bir şeyleri unuttuğunun farkındaydı fakat ne olduğunu da çıkaramıyordu. Gözlerini kapattı ve elini çenesine götürdü. Birkaç saniye boyunca boşluğu inceleyerek düşündükten sonra da aklına büyük bir buluş gelmişçesine "Aha~~" dedi. Hemen ardından gözlerini açarak Roberto'ya döndü, masadan ayaklarını indirdi ve devam etti. "Bir çift silaha ihtiyacım var. Diğer gelişmişlere karşı kullanabileceğim mermileri olmalı, iki tabanca olabilir veya bir tüfek olabilir. Hatta neden ikisi birden olmasın ki? Bir de sıradan insanlara karşı kullanmak için tabanca istiyorum. Susturuculu olursa daha iyi olur. Birde oldukça güçlü bir bomba istiyorum, kalp atışım durduğumda patlayacak bir şeyler. Tabii bunu istediğim an aktif edebilmeliyim. Yani sonuçta dostlarımızı da patlatmak istemem. Halledebilirsiniz değil mi?"
Konuşmasını bitirdiğinde suratında oldukça neşeli bir ifade vardı. Ne isterse alabileceğini biliyordu, bunu da sonuna kadar kullanmayı planlıyordu. Mümkünse bombayı kullanmamayı tercih ederdi zira görevden sonra işine yarayabilirdi.
Roberto, isteklerini dikkatle dinledikten sonra başını sallayarak onaylıyor. "Anlıyorum. Bu isteklerin çoğunu karşılayabiliriz." diyor ve hemen yanındaki iletişim cihazını kullanarak birisiyle kısa bir görüşme yapıyor. Birkaç dakika içinde, odaya iki görevli giriyor. Ellerinde büyük, siyah bir çanta var. Roberto çantayı açıyor ve içindekileri masaya yayıyor. İki adet susturuculu tabanca, yüksek kalibreli bir tüfek ve çeşitli tipte mermiler görüyorsun. Roberto, silahları tek tek açıklıyor: "Bu tabancalar, özel yapım. Hem normal hem de geliştirilmiş bireylere karşı etkili mermilerle dolu şarjörleri var. Tüfek ise uzun menzilli ve yüksek penetrasyon gücüne sahip. Geliştirilmiş bireylere karşı oldukça etkili olacaktır." Ardından, küçük bir cihazı eline alıyor. "Bu ise istediğin bomba. Vücuduna implante edilecek ve kalp atışınla senkronize olacak. İstediğin zaman aktifleştirebilir veya devre dışı bırakabilirsin. Patlamanın gücü... oldukça etkileyici." Roberto, ekipmanları incelemen için sana zaman tanıyor. Silahları eline alıp ağırlıklarını test ediyorsun, mermileri kontrol ediyorsun. Her şey mükemmel durumda ve tam istediğin gibi.
Bu sırada, diğer takım üyeleri de kendi ekipmanlarını kontrol ediyorlar. Steadfast, hafif ve esnek bir giysi giyiyor, ayakkabıları özel tasarım ve sürtünmeyi minimize ediyor. Ironclad, güçlendirilmiş eldivenler ve koruyucu bir zırh giyiyor. Stasis ise minimal ekipmanla yetiniyor, sadece küçük bir kontrol cihazı bileğine takılı. Roberto, herkesin hazır olduğunu gördükten sonra "Şimdi, çatıya çıkma zamanı." diyor. Hep birlikte asansöre biniyorsunuz. Asansör yukarı çıkarken, Roberto son bilgileri veriyor: "Helikopter bizi Nevada'daki bir gizli üsse götürecek. Oradan, hedef tesise yaklaşacağız. Gece operasyonu olacak, bu yüzden gece görüş ekipmanları da yanımızda olacak." Çatıya çıktığınızda, güçlü rüzgarı hissediyorsun. Büyük bir askeri helikopter, pervaneleri dönmeye hazır bir şekilde bekliyor. Ekip üyeleriyle birlikte helikoptere biniyorsunuz. Pilotlar son kontrolleri yaparken, şehrin ışıkları altınızda küçülmeye başlıyor.
Helikopter havalandıkça, Cali'nin manzarası gözlerinin önünde açılıyor. Şehrin ışıkları, karanlık gecede parlayan yıldızlar gibi görünüyor. Kısa süre sonra şehir geride kalıyor ve karanlık ormanlık alanların üzerinden geçiyorsunuz. Yolculuk boyunca ekip üyeleri sessiz. Herkes kendi düşüncelerine dalmış durumda. Steadfast sürekli yerinde kıpırdanıyor, enerjisini kontrol etmeye çalışıyor. Ironclad, gözlerini kapamış, sanki meditasyon yapıyor gibi. Stasis ise pencereden dışarı bakıyor, yüzünde anlaşılmaz bir ifadeyle. Saatler süren bir yolculuktan sonra, helikopter alçalmaya başlıyor. Aşağıda, çölün ortasında gizlenmiş bir üs görüyorsun. Helikopter yavaşça iniş yapıyor ve siz dışarı çıkıyorsunuz. Üste sizi bekleyen görevliler hızlıca sizi içeri alıyor. İçeride, son hazırlıklar için bir brifing odasına götürülüyorsunuz. Odada büyük ekranlar var ve hedef tesisin detaylı planları gösteriliyor. Roberto, planları göstererek son açıklamaları yapıyor: "Hedef tesise yaklaşık 10 km uzaktayız. Buradan itibaren karayoluyla ilerleyeceğiz. Tesise 2 km kala araçları bırakıp yaya olarak devam edeceğiz. Tesisin çevresinde geniş bir güvenlik çemberi var, bunu aşmak için Steadfast'in hızına ve Stasis'in yeteneğine güveneceğiz." Son hazırlıklar tamamlanırken, gerilimin arttığını hissediyorsun. Görevin başlamasına sadece dakikalar kaldı. Ekipmanlarını son kez kontrol ediyorsun. Silahların yerinde, bombayı aktifleştirme cihazı bileğinde. Hazırsın. Roberto son kez herkese bakıyor ve "Hadi başlayalım." diyor. Hep birlikte dışarı çıkıyorsunuz. Çölün soğuk gece havası yüzünüze çarpıyor. Önünüzde, karanlıkta gizlenmiş bir tehlike ve macera bekliyor. Görev başlıyor.
Arazi araçlarıyla çölün içine doğru ilerliyorsunuz. Yaklaşık 8 km sonra, Roberto işaret veriyor ve araçlar duruyor. Buradan itibaren yaya devam edeceksiniz. Gece görüş gözlüklerini takıyorsunuz ve sessizce ilerlemeye başlıyorsunuz. Çölün soğuk kumları ayaklarınızın altında çıtırdıyor. Yaklaşık 1 saat yürüdükten sonra, uzakta tesisin ışıklarını görüyorsunuz. Tam bu sırada Steadfast aniden duruyor ve eliyle işaret ediyor. İleride, kum tepelerinin arasında hareket eden bir şey var. Gece görüş gözlükleriyle daha net görüyorsun: Bu bir devriye aracı ve üzerinde silahlı adamlar var. Araç sizin bulunduğunuz yöne doğru ilerliyor. Steadfast sana dönüp fısıldıyor: "Ne yapacağız?" Devriye aracı her an sizi fark edebilir. Hızlı bir karar vermeniz gerekiyor. Stasis zamanı dondurmaya hazır bekliyor, Ironclad ise sana bakıyor, senin vereceğin emri bekler gibi. Roberto da sessizce senin ne yapacağını izliyor. Devriye aracının motor sesi gittikçe yaklaşıyor ve kumların üzerindeki far ışıkları sizin bulunduğunuz yöne doğru dönüyor. Ne yapacaksın?
Bu sırada, diğer takım üyeleri de kendi ekipmanlarını kontrol ediyorlar. Steadfast, hafif ve esnek bir giysi giyiyor, ayakkabıları özel tasarım ve sürtünmeyi minimize ediyor. Ironclad, güçlendirilmiş eldivenler ve koruyucu bir zırh giyiyor. Stasis ise minimal ekipmanla yetiniyor, sadece küçük bir kontrol cihazı bileğine takılı. Roberto, herkesin hazır olduğunu gördükten sonra "Şimdi, çatıya çıkma zamanı." diyor. Hep birlikte asansöre biniyorsunuz. Asansör yukarı çıkarken, Roberto son bilgileri veriyor: "Helikopter bizi Nevada'daki bir gizli üsse götürecek. Oradan, hedef tesise yaklaşacağız. Gece operasyonu olacak, bu yüzden gece görüş ekipmanları da yanımızda olacak." Çatıya çıktığınızda, güçlü rüzgarı hissediyorsun. Büyük bir askeri helikopter, pervaneleri dönmeye hazır bir şekilde bekliyor. Ekip üyeleriyle birlikte helikoptere biniyorsunuz. Pilotlar son kontrolleri yaparken, şehrin ışıkları altınızda küçülmeye başlıyor.
Helikopter havalandıkça, Cali'nin manzarası gözlerinin önünde açılıyor. Şehrin ışıkları, karanlık gecede parlayan yıldızlar gibi görünüyor. Kısa süre sonra şehir geride kalıyor ve karanlık ormanlık alanların üzerinden geçiyorsunuz. Yolculuk boyunca ekip üyeleri sessiz. Herkes kendi düşüncelerine dalmış durumda. Steadfast sürekli yerinde kıpırdanıyor, enerjisini kontrol etmeye çalışıyor. Ironclad, gözlerini kapamış, sanki meditasyon yapıyor gibi. Stasis ise pencereden dışarı bakıyor, yüzünde anlaşılmaz bir ifadeyle. Saatler süren bir yolculuktan sonra, helikopter alçalmaya başlıyor. Aşağıda, çölün ortasında gizlenmiş bir üs görüyorsun. Helikopter yavaşça iniş yapıyor ve siz dışarı çıkıyorsunuz. Üste sizi bekleyen görevliler hızlıca sizi içeri alıyor. İçeride, son hazırlıklar için bir brifing odasına götürülüyorsunuz. Odada büyük ekranlar var ve hedef tesisin detaylı planları gösteriliyor. Roberto, planları göstererek son açıklamaları yapıyor: "Hedef tesise yaklaşık 10 km uzaktayız. Buradan itibaren karayoluyla ilerleyeceğiz. Tesise 2 km kala araçları bırakıp yaya olarak devam edeceğiz. Tesisin çevresinde geniş bir güvenlik çemberi var, bunu aşmak için Steadfast'in hızına ve Stasis'in yeteneğine güveneceğiz." Son hazırlıklar tamamlanırken, gerilimin arttığını hissediyorsun. Görevin başlamasına sadece dakikalar kaldı. Ekipmanlarını son kez kontrol ediyorsun. Silahların yerinde, bombayı aktifleştirme cihazı bileğinde. Hazırsın. Roberto son kez herkese bakıyor ve "Hadi başlayalım." diyor. Hep birlikte dışarı çıkıyorsunuz. Çölün soğuk gece havası yüzünüze çarpıyor. Önünüzde, karanlıkta gizlenmiş bir tehlike ve macera bekliyor. Görev başlıyor.
Arazi araçlarıyla çölün içine doğru ilerliyorsunuz. Yaklaşık 8 km sonra, Roberto işaret veriyor ve araçlar duruyor. Buradan itibaren yaya devam edeceksiniz. Gece görüş gözlüklerini takıyorsunuz ve sessizce ilerlemeye başlıyorsunuz. Çölün soğuk kumları ayaklarınızın altında çıtırdıyor. Yaklaşık 1 saat yürüdükten sonra, uzakta tesisin ışıklarını görüyorsunuz. Tam bu sırada Steadfast aniden duruyor ve eliyle işaret ediyor. İleride, kum tepelerinin arasında hareket eden bir şey var. Gece görüş gözlükleriyle daha net görüyorsun: Bu bir devriye aracı ve üzerinde silahlı adamlar var. Araç sizin bulunduğunuz yöne doğru ilerliyor. Steadfast sana dönüp fısıldıyor: "Ne yapacağız?" Devriye aracı her an sizi fark edebilir. Hızlı bir karar vermeniz gerekiyor. Stasis zamanı dondurmaya hazır bekliyor, Ironclad ise sana bakıyor, senin vereceğin emri bekler gibi. Roberto da sessizce senin ne yapacağını izliyor. Devriye aracının motor sesi gittikçe yaklaşıyor ve kumların üzerindeki far ışıkları sizin bulunduğunuz yöne doğru dönüyor. Ne yapacaksın?
Hydra isteklerini sıralarken aslında Roberto'yu test ediyordu, isteklerinin ne kadarını kendisine vermeye niyetli olduklarını görmek istiyordu. Açıkçası bombanın hemencecik geleceğini tahmin etmemişti fakat geldiği için de oldukça memnundu. Aslında bombayı istemesinin nedeni esir olarak düşmemek içindi. Zor bir durumda kendisini patlatarak esir düşmekten kurtulabilir ve tekrardan dirilebilirdi. Tabii dirilmemesi daha iyi olurdu fakat daha önce test ettiği bir şey olduğundan ötürü tekrardan dirileceğini biliyordu, ne kadar çok acıttığını da gayet iyi bir şekilde biliyordu.
Ekipmanlarını teslim aldıktan sonra çatıya çıkarak helikoptere bindiler. Görev hakkında kısa detayları dinledikten sonra da yola çıktılar. Hydra bu kadar erken yola çıkacaklarını da düşünmemişti, zira bu kadar büyük çaplı bir organizasyonun sadece saat içerisinde gerçekleşmesi oldukça garipti. Açıkçası Hydra Roberto'nun kendisine bir tuzak kurduğundan şüphelenmemiş değildi. Bombanın dahi bu kadar hızlı bir şekilde gelmiş olması kendisini şüpheye düşürüyordu. Her ne kadar ölmek istiyor olsa da birilerinin deneği haline gelmek gibi bir niyeti yoktu.
Operasyona başladıktan birkaç saat sonra kendilerini çölün ortasında yürürken buldular. Kendilerine doğru yaklaşan bir araçla karşılaşana kadar her şey fazlasıyla iyi gidiyordu açıkçası. Araç kendilerine doğru gelirken Steadfast Hydra'ya doğru dönüp fısıldadı. Hydra bakışlarını Roberto'ya çevirdi, kendisinin bir şeyler yapmasını bekliyor gibiydi.
Hydra bakışlarını Steadfast'a çevirerek "Senin olayın hızlı olmaktı değil mi? Git hallet onları. Adamların kıyafetlerine de arabaya da bir şey olmasın. Önce silahlı olanları hallet, sonra arabayı kullananı. Önemli olan ses çıkmaması." dedi. Hemen ardından suratına alaycı bir gülümseme takınarak devam etti. "Yapabilirsin değil mi? Yapamayacağını düşünüyorsan sırtına Stasis'i al, senin için zamanı dondurur."
Ekipmanlarını teslim aldıktan sonra çatıya çıkarak helikoptere bindiler. Görev hakkında kısa detayları dinledikten sonra da yola çıktılar. Hydra bu kadar erken yola çıkacaklarını da düşünmemişti, zira bu kadar büyük çaplı bir organizasyonun sadece saat içerisinde gerçekleşmesi oldukça garipti. Açıkçası Hydra Roberto'nun kendisine bir tuzak kurduğundan şüphelenmemiş değildi. Bombanın dahi bu kadar hızlı bir şekilde gelmiş olması kendisini şüpheye düşürüyordu. Her ne kadar ölmek istiyor olsa da birilerinin deneği haline gelmek gibi bir niyeti yoktu.
Operasyona başladıktan birkaç saat sonra kendilerini çölün ortasında yürürken buldular. Kendilerine doğru yaklaşan bir araçla karşılaşana kadar her şey fazlasıyla iyi gidiyordu açıkçası. Araç kendilerine doğru gelirken Steadfast Hydra'ya doğru dönüp fısıldadı. Hydra bakışlarını Roberto'ya çevirdi, kendisinin bir şeyler yapmasını bekliyor gibiydi.
Hydra bakışlarını Steadfast'a çevirerek "Senin olayın hızlı olmaktı değil mi? Git hallet onları. Adamların kıyafetlerine de arabaya da bir şey olmasın. Önce silahlı olanları hallet, sonra arabayı kullananı. Önemli olan ses çıkmaması." dedi. Hemen ardından suratına alaycı bir gülümseme takınarak devam etti. "Yapabilirsin değil mi? Yapamayacağını düşünüyorsan sırtına Stasis'i al, senin için zamanı dondurur."
Steadfast, talimatlarını aldıktan sonra bir an duraksıyor. Gözlerinde kısa bir tereddüt beliriyor, ancak hızla toparlanıyor. Aniden, Steadfast'in silueti bulanıklaşıyor ve gözden kayboluyor. Geride sadece hafif bir kum bulutu kalıyor. Ekip, nefesini tutmuş bir şekilde bekliyor. Birkaç saniye sonra, devriye aracının yönü aniden değişiyor. Araç kontrolsüz bir şekilde sağa sola savrulmaya başlıyor. Araç nihayet durduğunda, Steadfast aniden ekibin yanında beliriyor. Nefes nefese kalmış görünüyor. "Halledildi." diyor soluk soluğa. "Ama tam istediğiniz gibi olmadı. Arabayı kontrol edemedim, çarptım. Sürücü hafif yaralı olabilir." Roberto hızla durumu değerlendiriyor. "Sorun değil, adapte olacağız. Hydra, sen ve Ironclad arabaya gidin, durumu kontrol edin. Steadfast ve Stasis, benimle kalın, çevreyi gözetleyeceğiz." Ironclad'in yardımıyla hızla araca doğru ilerliyorsunuz. Yaklaştığınızda, arabanın ön tarafının hafifçe hasarlı olduğunu görüyorsun. Sürücü koltuğunda yarı baygın bir adam var. Adama yaklaşıp durumunu kontrol ediyorsun. Adam canlı ama şokta görünüyor. Bu sırada, Ironclad aracın arkasını kontrol ediyor. Aniden sesleniyor. "Hydra, burada bir şey var. Sanırım bir iletişim cihazı, aktif görünüyor."
Hızla Ironclad'in yanına gidiyorsun. Gerçekten de, aracın arka kısmında küçük bir ekran yanıp sönüyor. Ekranda bir mesaj beliriyor. "Durum raporu verin. 60 saniye içinde cevap alınmazsa alarm protokolü başlatılacak." Roberto hızla yanınıza geliyor. Durumu değerlendirdikten sonra, Stasis'e dönüyor. "Stasis, zamanı dondurabilir misin? Bize biraz zaman kazandırabilir." Stasis başını iki yana sallıyor. "Maalesef, bu cihaz benim yeteneklerimin etki alanı dışında. Zamanı dondurmam, cihazın içindeki elektronik akışı etkilemeyecek." Hızlı düşünmeye başlıyorsun. O sırada Steadfast bir öneri sunuyor. "Belki de cevap vermeliyiz. Ironclad, ses taklidinde iyi değil miydin? Belki sürücünün sesini taklit edebilirsin." Ironclad tereddüt ediyor. "Yapabilirim, ama riski yüksek. Eğer şüphelenirlerse..." Roberto araya giriyor. "Başka seçeneğimiz yok. Dene." Ironclad derin bir nefes alıyor ve cihaza yaklaşıyor. Sürücünün sesini bilmediği halde mümkün olduğunca taklit ederek konuşuyor. "Merkez, burada Devriye 5. Durum normal, rutin kontroller devam ediyor." Birkaç saniye gergin bir bekleyiş yaşanıyor. Sonra cihazdan bir ses geliyor. "Anlaşıldı Devriye 5. Bir sonraki check-in 30 dakika sonra." Ekip rahat bir nefes alıyor. Ancak rahatlama kısa sürüyor. Uzaktan, tesisin yönünden parlak ışıklar görünmeye başlıyor. Roberto alarmla bağırıyor. "Lanet olsun! Bizi fark etmiş olmalılar. Hazırlanın, çatışma kaçınılmaz görünüyor!"
Tam bu sırada, beklenmedik bir şey oluyor. Devriye aracının sürücüsü aniden canlanıyor ve Roberto'nun silahına uzanıyor. Adamla boğuşmaya başlıyor. Bu kargaşa sırasında, adamın üzerindeki bir cihaz aktive oluyor ve parlak bir ışık yayıyor. Roberto şok içinde bağırıyor. "Bu bir sinyal fişeği! Konumumuz açığa çıktı!" Tesisten gelen ışıklar artık doğrudan size yöneliyor. Uzaktan motorlu araçların sesi duyulmaya başlıyor. Ekip, aniden kendini büyük bir tehdidin ortasında buluyor. Tam bu anda, Stasis öne çıkıyor. Yüzünde kararlı bir ifadeyle "Bunu yapmak istemezdim ama başka çaremiz yok." diyor. Ellerini kaldırıyor ve gözle görülür bir enerji dalgası yayıyor. Aniden, etraftaki her şey donmuş gibi görünüyor. Yaklaşan araçlar, havadaki kum taneleri, hatta ekip üyelerinin nefesleri bile hareketsiz kalıyor. Stasis, zorlanarak konuşuyor. "Tüm alanı dondurdum. Ama bu çok enerji harcıyor. Sadece birkaç dakikamız var. Hızlı olmalıyız." Steadfast şaşırıyor ve "Senin dokunman gerekmiyor muydu gücünü kullanman için?" diye soruyor. Roberto, şaşkınlığını üzerinden atıp hızla komutlar vermeye başlıyor. "Tamam, planı değiştiriyoruz. Açığa çıktık, artık gizlilik söz konusu değil. Doğrudan hedefe gidiyoruz. Steadfast, bizi oraya taşıyabilir misin?" Steadfast başını sallıyor. "Evet, ama hepinizi birden taşımak zaman alacak." Roberto ise "O zaman ikişerli gruplar halinde gideceğiz. Hydra ve Ironclad, siz öncü kuvvet olacaksınız. Steadfast sizi bırakır bırakmaz geri dönüp beni ve Stasis'i alacak." diyor.
Ekip hızla harekete geçiyor. Steadfast, seni ve Ironclad'i alıp göz açıp kapayana kadar tesise ulaştırıyor. Geri döndüğünde, Stasis'in gücünün tükenmeye başladığını görüyorsun. Roberto ve Stasis'i de alıp son sürat tesise doğru koşuyor. Tam tesisin girişine vardığınızda, Stasis'in yarattığı zaman balonu patlıyor. Aniden, etraftaki her şey tekrar hareket etmeye başlıyor. Alarm sesleri ve bağırışlar duyulmaya başlıyor. Roberto son talimatlarını veriyor. "Artık sessizlik önemli değil. Hedefe ulaşmak için her yolu deneyin. Başarısız olmak gibi bir lüksümüz yok!" Ekip, silahlarını çekip tesise dalıyor. Ancak içeride sizi şoke eden bir manzara bekliyor. Koridorlar boş. Hiçbir güvenlik görevlisi, hiçbir çalışan görünmüyor. Şüpheyle etrafına bakınıyorsun. Tam o anda, ana kontrol odasının kapısı açılıyor. İçeriden, Roberto'nun patronu olduğunu düşündüğünüz adam çıkıyor. Yüzünde alaycı bir gülümseme var. "Hoş geldiniz." diyor adam. "Sizi bekliyorduk. Ah, bu arada Hydra, o implante edilen bomba? Sadece bir izleme cihazıydı. Bize tam olarak nerede olduğunuzu gösterdi." Ekip, şok içinde birbirine bakıyor. Bu beklenmedik gelişme karşısında ne yapacağına karar vermen gerekiyor. Operasyonun gerçek amacı neydi? Kimin tarafındaydınız? Ve şimdi ne yapacaksın? Arkana dönüyorsun ve Roberto'nun orada olmadığını fark ediyorsun.
Hızla Ironclad'in yanına gidiyorsun. Gerçekten de, aracın arka kısmında küçük bir ekran yanıp sönüyor. Ekranda bir mesaj beliriyor. "Durum raporu verin. 60 saniye içinde cevap alınmazsa alarm protokolü başlatılacak." Roberto hızla yanınıza geliyor. Durumu değerlendirdikten sonra, Stasis'e dönüyor. "Stasis, zamanı dondurabilir misin? Bize biraz zaman kazandırabilir." Stasis başını iki yana sallıyor. "Maalesef, bu cihaz benim yeteneklerimin etki alanı dışında. Zamanı dondurmam, cihazın içindeki elektronik akışı etkilemeyecek." Hızlı düşünmeye başlıyorsun. O sırada Steadfast bir öneri sunuyor. "Belki de cevap vermeliyiz. Ironclad, ses taklidinde iyi değil miydin? Belki sürücünün sesini taklit edebilirsin." Ironclad tereddüt ediyor. "Yapabilirim, ama riski yüksek. Eğer şüphelenirlerse..." Roberto araya giriyor. "Başka seçeneğimiz yok. Dene." Ironclad derin bir nefes alıyor ve cihaza yaklaşıyor. Sürücünün sesini bilmediği halde mümkün olduğunca taklit ederek konuşuyor. "Merkez, burada Devriye 5. Durum normal, rutin kontroller devam ediyor." Birkaç saniye gergin bir bekleyiş yaşanıyor. Sonra cihazdan bir ses geliyor. "Anlaşıldı Devriye 5. Bir sonraki check-in 30 dakika sonra." Ekip rahat bir nefes alıyor. Ancak rahatlama kısa sürüyor. Uzaktan, tesisin yönünden parlak ışıklar görünmeye başlıyor. Roberto alarmla bağırıyor. "Lanet olsun! Bizi fark etmiş olmalılar. Hazırlanın, çatışma kaçınılmaz görünüyor!"
Tam bu sırada, beklenmedik bir şey oluyor. Devriye aracının sürücüsü aniden canlanıyor ve Roberto'nun silahına uzanıyor. Adamla boğuşmaya başlıyor. Bu kargaşa sırasında, adamın üzerindeki bir cihaz aktive oluyor ve parlak bir ışık yayıyor. Roberto şok içinde bağırıyor. "Bu bir sinyal fişeği! Konumumuz açığa çıktı!" Tesisten gelen ışıklar artık doğrudan size yöneliyor. Uzaktan motorlu araçların sesi duyulmaya başlıyor. Ekip, aniden kendini büyük bir tehdidin ortasında buluyor. Tam bu anda, Stasis öne çıkıyor. Yüzünde kararlı bir ifadeyle "Bunu yapmak istemezdim ama başka çaremiz yok." diyor. Ellerini kaldırıyor ve gözle görülür bir enerji dalgası yayıyor. Aniden, etraftaki her şey donmuş gibi görünüyor. Yaklaşan araçlar, havadaki kum taneleri, hatta ekip üyelerinin nefesleri bile hareketsiz kalıyor. Stasis, zorlanarak konuşuyor. "Tüm alanı dondurdum. Ama bu çok enerji harcıyor. Sadece birkaç dakikamız var. Hızlı olmalıyız." Steadfast şaşırıyor ve "Senin dokunman gerekmiyor muydu gücünü kullanman için?" diye soruyor. Roberto, şaşkınlığını üzerinden atıp hızla komutlar vermeye başlıyor. "Tamam, planı değiştiriyoruz. Açığa çıktık, artık gizlilik söz konusu değil. Doğrudan hedefe gidiyoruz. Steadfast, bizi oraya taşıyabilir misin?" Steadfast başını sallıyor. "Evet, ama hepinizi birden taşımak zaman alacak." Roberto ise "O zaman ikişerli gruplar halinde gideceğiz. Hydra ve Ironclad, siz öncü kuvvet olacaksınız. Steadfast sizi bırakır bırakmaz geri dönüp beni ve Stasis'i alacak." diyor.
Ekip hızla harekete geçiyor. Steadfast, seni ve Ironclad'i alıp göz açıp kapayana kadar tesise ulaştırıyor. Geri döndüğünde, Stasis'in gücünün tükenmeye başladığını görüyorsun. Roberto ve Stasis'i de alıp son sürat tesise doğru koşuyor. Tam tesisin girişine vardığınızda, Stasis'in yarattığı zaman balonu patlıyor. Aniden, etraftaki her şey tekrar hareket etmeye başlıyor. Alarm sesleri ve bağırışlar duyulmaya başlıyor. Roberto son talimatlarını veriyor. "Artık sessizlik önemli değil. Hedefe ulaşmak için her yolu deneyin. Başarısız olmak gibi bir lüksümüz yok!" Ekip, silahlarını çekip tesise dalıyor. Ancak içeride sizi şoke eden bir manzara bekliyor. Koridorlar boş. Hiçbir güvenlik görevlisi, hiçbir çalışan görünmüyor. Şüpheyle etrafına bakınıyorsun. Tam o anda, ana kontrol odasının kapısı açılıyor. İçeriden, Roberto'nun patronu olduğunu düşündüğünüz adam çıkıyor. Yüzünde alaycı bir gülümseme var. "Hoş geldiniz." diyor adam. "Sizi bekliyorduk. Ah, bu arada Hydra, o implante edilen bomba? Sadece bir izleme cihazıydı. Bize tam olarak nerede olduğunuzu gösterdi." Ekip, şok içinde birbirine bakıyor. Bu beklenmedik gelişme karşısında ne yapacağına karar vermen gerekiyor. Operasyonun gerçek amacı neydi? Kimin tarafındaydınız? Ve şimdi ne yapacaksın? Arkana dönüyorsun ve Roberto'nun orada olmadığını fark ediyorsun.